“Het macabere resultaat van een gestoord idee van vooruitgang.” Zo noemde het Vaticaanse L’Osservatore Romano vorige week het besluit van de EU om voorlopig wèl gewoon door te gaan met de financiering van stamcelonderzoek. Waar haalt de spreekbuis van de paus in vredesnaam het lef vandaan?
Het argument van Bush, Paus en consorten is dat onderzoek met stamcellen van embryo’s immoreel is. Die embryo’s, de restproducten van reageerbuisbevruchting, worden nu bewaard in grote diepvriezers en zullen, als straks de diepvries vol is, ongetwijfeld in de hakselaar verdwijnen, net als vele overbodige kuikentjes in de bio-industrie. Niet het mooiste karaktertrekje van onze westerse beschaving.
Dan kun je er maar beter iets nuttigs mee doen. Stamcelonderzoek kan in de toekomst het leven van miljoenen mensen draaglijker maken. Wellicht vindt de paus dat immoreel, maar levens redden staat in mijn woordenboek nog altijd als positief aangeschreven.
Maar ongetwijfeld heeft de katholieke kerk ook dit maal weer het morele gelijk aan haar zijde. Zij vindt dat embryo’s geen object van onderzoek mogen worden. Het leven is immers heilig. Net als tijdens de onder auspiciën van het Vaticaan georganiseerde kruistochten. En net als toen Pius XII weigerde de jodenvernietiging te veroordelen. Moreel gezien draait de zon nog altijd rond een platte aarde. Zo plat als de morele diepgang van het Vaticaan zelf.
