Ik was toch al in Den Haag. En aangezien ik aanvankelijk de volgende ochtend ook in Den Haag had moeten zijn, leek het helemaal geen slecht idee om het met Jaap op een zuipen te zetten. Wat het natuurlijk wel was.
En dus besloten we na een aantal biertjes maar vast drie flessen wijn te laten chambreren. Het zal wel gezellig geweest zijn. Op de drank deinden wij heen en weer, de woonboot van Jaap deinde met ons mee. Hoe laat het nu precies was toen Jaap het luchtbed voor me oppompte, weet ik niet. Wel dat ik me er direct op liet vallen om me de volgende uren geen millimeter meer te bewegen. Jaap zelf was ondertussen nog zo vriendelijk geweest om mijn schoenen nog even uit te doen en een deken over me heen te leggen.
De volgende ochtend werd ik te laat wakker. Te laat om nog te douchen en te laat om op tijd in Utrecht te zijn. Want uiteraard bleek ik uitgerekend deze ochtend een staf-overleg in Utrecht te hebben. Iets dat ik ook had kunnen weten als ik mijn agenda de dag ervoor had opengeslagen, maar dat ter zijde.
Nu is het probleem van een nacht slapen met je sokken, dat je er zo’n zweetvoeten van krijgt. En All-Stars staan nu niet bepaald bekend om hun luchtdichtheid. Ik denk dat de overige deelnemers van de maar liefst vier vergaderingen die ik deze dag had, me weinig dankbaar zijn geweest.