Homo Solaris – do 8 mei 2008

zon

Nu het lekkere weer al zo’n week lang stand houdt en het Nederlands is verrijkt met het woord Omega-blokkade, worden sommige collegae een beetje ongemakkelijk. Binnen achter de computer zitten is helemaal niet leuk als het buiten dik 25 graden is.

Zo niet ik. Aangezien ik de meeste tijd bezig ben met het lezen van boeken en artikelen, zit ik niet zo vast aan de computer op mijn werkplek. En laat het pand van GroenLinks nu toevallig een dakterras hebben.

Ofwel: stoel naar buiten slepen, overhemd uit en lezen maar. Ongetwijfeld tot enige afgunst bij de collegae. Solidariteit is een mooi principe, maar om nu uit medeleven mezelf ook de hele dag binnen op te sluiten, zag ik toch echt niet zitten. Nee hoor, laat die zomer maar komen.

Homo Tepidus – ma 5 mei 2008

Kranslegging

Het leven begint bij dertig, zeg ik wel eens. Ik bedoel dan heel nadrukkelijk dertig graden. Vandaag was weer een heerlijk dagje dat ik slenterend door Amsterdam heb doorgebracht.

Het mooie weer brengt veel mensen op de been. Te veel, eigenlijk, want er is constant iemand die in de weg loopt. Amsterdam is op zo’n dag eigenlijk een soort groot Hoog Catharijne. Iedereen loopt kriskras door elkaar en als vanzelfsprekend voor je voeten. Een mierenhoop van mensen.

Het stadse leven is flexibel. Even kruipt het kwik boven de twintig graden en Amsterdam loopt uit. Het Vondelpark ligt vol en de terrassen evenzeer. Een beetje mediterraans.

Als het volgende week dan weer eindigt in onweer en stortregen en Nederland weer voor even in zijn normale patroon terugvalt, verdwijnen ook de vrolijke rode gezichten en lelijke korte broeken. Totdat het weer een keertje warm wordt. Ik zei al, het leven begint bij dertig.