zomer – selcuk.nl

De concertganger – di 4 aug. 2009

In de zomermaanden vindt in het Valkenberg elke week het Valkenbergconcert plaats, inmiddels omgedoopt tot het even belachelijk als infantiel klinkende ‘Parkies.

Elke dinsdag loopt, als het weer enigszins meewerkt, toute breda uit om op een kleedje in het park te gaan zitten, te flaneren over het wandelpad of op een andere manier te zien en gezien te worden. Het Valkenbergconcert is een reünie van vrienden, oude bekenden en verloren gewaande familie.

De organisator weet dat ook. Het muzikale programma is dan ook al jaren weinig uitdagend te noemen. Maar het maakt niet uit, al zet je er een chimpansee met een bandoneon op het podium. De mensen komen toch wel.

Gewoon, om te zien. Of om gezien te worden.

Homo Aestivus – di 19 aug. 2008

Flyer Dok19

Het laatste Valkenbergconcert. De bonnen moesten op En blijkens de drukte waren we niet de enigen die dat dachten.

Och, Valkenbergconcert, ze kunnen het ook Valkenbergreceptie noemen. Slechts weinigen hebben aandacht voor de muziek. Toen enkele weken eerder de zanger van een band de sfeer er nog even in probeerde te krijgen met de kreet ‘show me some anarchy’, reageerde er dan ook volstrekt niemand. Zijn afscheidswoorden „Breda, jullie waren een geweldig publiek”, dingen kansrijk mee naar het predikaat ‘meest ironische woorden van 2008’.

Met het laatste Valkenbergconcert komt er ook een einde aan de succesvolle Dok19-afterparty’s. Sterker nog, zelfs de editie van vandaag werd maar matigjes bezocht. De verloven zijn voorbij morgenochtend is het voor velen kennelijk weer vroeg dag.

Toch heel anders dan slechts enkele weken geleden, toen Dok werd overstelpt door nieuwe vrienden en oude bekenden. Onder het mom van een feestje vloeide rijkelijk het bier. Velen gingen slechts naar de Valkenbergconcerten als excuus om daarna naar de afterparty te gaan. Sommigen sloegen de concerten in het park zelfs geheel over.

Alas, het is weer voorbij. Seks, drugs en rock ‘n roll zijn leuk, maar kennelijk niet zo leuk als de volgende morgen fris en fruitig op het werk komen. Het verantwoordelijkheidsgevoel begint te drukken. De zomer nadert ras zijn einde.

Homo Ludens – wo 13 aug. 2008

Dok19 - foto's Edwin Wiekens/het fotoburo — Dok19 - foto Edwin Wiekens/het fotoburo

Niemand kan beweren dat het geen gezellige avond was. Instant plezier. Aanlengen met bier en een beetje op smaak brengen met peuken en muziek.

Het begon met een flinke plensbui van tien minuten. Dankzij de buienradar wist ik dat het verstandig was om nog even tien minuten thuis te blijven. De rest van de avond zou het droog blijven, en dat bleek ook zo.

Bij Dok19 was het wederom een weerzien van oude vrienden en bekenden. En terwijl het brandbier kwistig rondgedeeld werd en de klok langzaam maar zeker in de richting van de twee kroop, werd de zin om de avond af te sluiten steeds kleiner en kleiner. Totdat zij helemaal weg was.

En aldus werd de troefkaart ‘biertje op de Ceresstraat’ maar weer eens uit de kast getrokken. Vijf mensen op drie fietsen, leeftijd variërend van 20 tot 45. Jointje erbij en doorhalen tot de volgende ochtend.

Toen de gitaar er ook nog bij gepakt werd en het repertoire van Guus Meeuwis werd aangehaald, wisten we het zeker. Intellectueel laagwaardig amusement is ook amusement.

Eventjes dan. Na deze korte escapade gingen we weer gewoon over op de langspeelplaten van Sigur Rós, Tom Waits en Melanie.

Homo Solaris – do 8 mei 2008

zon

Nu het lekkere weer al zo’n week lang stand houdt en het Nederlands is verrijkt met het woord Omega-blokkade, worden sommige collegae een beetje ongemakkelijk. Binnen achter de computer zitten is helemaal niet leuk als het buiten dik 25 graden is.

Zo niet ik. Aangezien ik de meeste tijd bezig ben met het lezen van boeken en artikelen, zit ik niet zo vast aan de computer op mijn werkplek. En laat het pand van GroenLinks nu toevallig een dakterras hebben.

Ofwel: stoel naar buiten slepen, overhemd uit en lezen maar. Ongetwijfeld tot enige afgunst bij de collegae. Solidariteit is een mooi principe, maar om nu uit medeleven mezelf ook de hele dag binnen op te sluiten, zag ik toch echt niet zitten. Nee hoor, laat die zomer maar komen.