De duiker – do 6 aug. 2009

Semenarieweg
Semenarieweg

Het was donderdagavond en het was ontzettend warm. Het koude bier ging er onder toeziend oog van Maria goed in. Wie op het terras van de Boulevard zit, is verzekerd van een minzame blik van de Heilige Maagd.

Toen het begin van het weekeinde lang en breed was ingeluid en ingedronken, leek het zo om twee uur ‘s nachts ineens een ontzettend goed idee om met een paar vrienden naar de vijver bij het oude Seminarie te fietsen voor een nachtelijke duik.

Oké, stilstaand water, dus waarschijnlijk vol met allerlei bacteriën waar een normaal mens hartstikke ziek van zou worden. Maar wij hadden gedronken en we hadden de zegen van boven. Dus wie doet ons wat?

De Zwemmer – zo 5 juli 2009

 

Tegelwerk in de voetgangerstunnel van Station Breda
Tegelwerk in de voetgangerstunnel van Station Breda

 

Dat het misschien wel een goed idee was om te gaan zwemmen, zei hij. Het was de hele week al zo warm geweest. En dus kwam hij met zwembroek, badlaken en trein zo rond lunchtijd naar Breda toe.

Althans, dat was de bedoeling. Aangezien de NS weer één van z’n befaamde knip- en knutselweekeinden had tussen aankomst en vertrek, werd de trein ingeruild voor de nieuwe auto-van-de-zaak. En aangezien de was nog uit de wasautomaat gehaald moest worden werd het ook geen lunchtijd, maar iets later dan lunchtijd. Ik kon het allemaal volgen via twitter.

Na lunch met MSC-gecertificeerde haring en een glas witte wijn of twee volgde natuurlijk eerst nog een goed gesprek. Het middag liep al tegen zijn einde toen we met zwembroek, badlaken en auto-van-de-zaak alsnog richting ‘t Zand reden. En, ondanks het gebrek aan een navigatiesysteem, ook in één keer goed, al hadden we dat zelf onderweg niet altijd even goed in de gaten.

Jammer dus, dat het net toen wij het strandje opliepen, het begon te regenen. Alhoewel, de bescheiden miezer noopte ook de laatste nog aanwezige families huiswaarts te keren. De hele plas voor onszelf alleen. En dat is eigenlijk hartstikke leuk.