De gemeentelijke Kadernota met daarin het beleid voor 2006 wordt binnenkort behandeld. In Breda betekent dit dat de burgers hun wensen en verlangens voor het komende jaar uit de doeken mogen doen in een speciale hoorzitting. Wie denkt dat dat een saaie bijeenkomst is met zeurende burgers heeft voor ongelijk.
Je hebt klagers en klagers. De belangenvertegenwoordigers die op de hoorzitting afkwamen waren, hadden inderdaad nogal wat wensen en aanmerkingen op het gemeentelijk beleid. Maar zeuren was het niet. In tegendeel, veel van de dingen op de wensenlijstjes van de diverse sprekers, vond ik niet meer dan normaal.
Of we aan alle wensen ook tegemoet kunnen komen, is een tweede. Want politiek is keuzes maken. En hoewel raadslid André Lips de eerste was om te zeggen dat Gemeenschapshuis De Koe nu onderhand maar eens rap moest worden uitgebreid, heb ik daar nog wel wat kanttekeningen bij. Want ik ken buurthuizen in andere wijken die harder aan een opknapbeurt toe zijn. En politiek is nu eenmaal keuzes maken, zeker wanneer de bomen even niet meer tot aan de hemel groeien.
En dan kies ik in eerste instantie voor de kwetsbare buurten, de wijken die het het hardste nodig hebben. Dat is bij sommige insprekers misschien geen populaire boodschap, maar het is wel eerlijk. Dus men moet niet verbaasd staan te kijken als ik het jeugdhonk in de Haagse Beemden of de bestrating in het Westeinde belangrijker vind dan het uit zijn jasje gegroeide gemeenschapshuis in Princenhage.
