Homo Celebratus – do 5 oct. 2006

De telefoon rinkelde de volgende morgen constant. Het was een gekkenhuis. Het opinie-artikel in NRC-Handelsblad had mijn status binnen het Nederlandse medialandschap tijdelijk flink verhoogd.

Allereerst belde de GPD. Na aanleiding van de gedeeltelijke publicatie in NRC had de opinieredactie mij gegoogled, en zodoende kwamen ze de volledige versie van het artikel tegen op mijn weblog. Of ze dat zaterdag in de GPD-bladen mochten publiceren. Ja, tuurlijk. Zolang NRC daar geen problemen mee heeft natuurlijk.

Vervolgens: „Hallo met NOVA. Is het goed als we U vanmiddag een paar vragen komen stellen”. „Wacht even”, riep een stem op de achtergrond. „We weten nog niet zeker of we hem wel willen”. Maar NOVA kwam toch en toen collegae Rogier en Jesse dat hoorden, sleepten ze me acuut mee naar de Zara om daar in de drie kwartier die er nog was me even snel een nieuwe outfit aan te meten. Die ik voor de goede orde wel zelf moest betalen natuurlijk.

Tijdens het zoeken naar een geschikt jasje (‘best wel duur, kunnen we ook even naar de H&M?’) belde ook Trouw nog op voor een aantal aanvullende vragen over de Armeense Genocide. En tijdens het zoeken van een aanvaardbare kleurcombinatie (‘jongens, dat overhemd met die jas kan echt niet, ik wil toch dat jasje van Zara’) wilde TV-West nog even weten of ik misschien toevallig Armeniërs kende die met hun kop op de regionale tv wilden.

Enigszins verbaasd vroeg Rogier af wat er nu zo bijzonder was aan het artikel. Hij gaf zelf het antwoord: de media hebben eindelijk een Turk gevonden die de genocide wil erkennen. En iedereen wil er een stukje van.

Auteur:

Dutch local politician for the environmentalist party GroenLinks, tends to be serious at times but usually has a slightly absurd and overall happy and sunny mental disposition.

8 gedachten aan “Homo Celebratus – do 5 oct. 2006”

  1. Ik zag het item toevallig. “Hé,” kreet ik, toen ik je in beeld zag, “Da’s Selçuk!” En je was het. Best een lekker ding, dank zij Zara. Leuk, voor je kinderen.

    [sÇ: huh? kinderen. En hoezo dankzij Zara? Alsof ik in kleren van de Bijenkorf niet ook een geweldige stoot kan zijn.]

  2. Wat een nette bril! Had je haast niet herkend. Overhemd had iets minder open gemogen, maar dat zijn zaken waar mijn mening waarschijnlijk minder waard is.

    [sÇ: volgens mijn adviseurs moest het bovenste knoopje echt los.]

  3. Ik schrok idd wel even van het pak…

    Is het hem nou??? Maar ik ontvang dan ook nog via de ether met sneeuw.

    Leuk gedaan!

    [sÇ: tsja, het gaat weer langzaam winteren hè?]

  4. ik vond je heel duidelijk en je noemt de zaken zonder er om heen te draaien. jammer dat groenlinks niet zo’n duidelijke signaal laat horen. misschien iets voor het partijbestuur?

    [sÇ: een heleboel partijen proberen ineens heel ferm te zijn. GroenLinks staat al jaren op het standpunt dat er sprake is van genocide. Er is geen enkel (kandidaat-) Tweede Kamerlid van ons dat dat wil ontkennen. Waar het mij on gaat is dat in Turkije de discussie gevoerd kan gaan worden, niet om meteen een officiële erkenning te forceren. Als de discussie in alle vrijheid gevoerd kan worden, kan de erkenning van de genocide op termijn niet uitblijven.]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *