De gemeenteraad van Breda ging op communicatietraining. Of althans, dat deel van de gemeenteraad dat het het minste nodig heeft.
Zo heb ik in ieder geval de dag ervaren. Als en zinvolle opfrissingscursus voor een groep collegae die op zich al best bekend zijn met de aangeboden stof.
Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat ik niets geleerd heb. Net als ongetwijfeld ook voor de andere deelnemers geldt, werd ik soms pijnlijk geconfronteerd met onhebbelijkheden of tekortkomingen in mijn presentatie. Maar met je neus op de feiten gedrukt worden, dat is nu juist het leerzame van zo’n training.
Het is lastig om precies te zeggen wat ik nog bij wil leren. In het algemeen wil ik volgens mij beter in staat zijn om de theorie in d praktijk te brengen. Minder lang van stof zijn in de raad bijvoorbeeld, omdat ik nog steeds te vaak te lang aan het woord ben. Ik wil mijn verhaal nu eenmaal niet vooraf op papier zetten. Dat haalt de spontaniteit weg.
Kortom, ik wil de theorie eigen maken, als een automatisme in de prakijk brengen. Want als mijn presentatie niet verbeter, wordt ik natuurlijk nooit secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Of, als dat niet mogelijk blijkt te zijn, president van Europa.
Eén gedachte over “Homo Communicans – wo 9 apr. 2008”