De gemeenteraad van Breda heeft een scholierenproject. Leerlingen moeten een eigen voorstel voorbereiden en het winnende voorstel wordt vervolgens daadwerkelijk uitgevoerd. Mits de uitvoeringskosten onder de vijfduizend euro zijn althans. Dus een rotonde aanleggen, zit er niet in.
De aftrap van de bijeenkomst begon maandagochtend in het stadhuis. En dat gebeurde met een gespeeld debat tussen de verschillende raadsleden over de aanleg van een nieuwe wijk. Ineens was ik fractievoorzitter van een niet bestaande partij die een beetje leek op het CDA. En kon ik het in het debat opnemen tegen CDA-collega Irène Verkuijlen die ineens woordvoerder was van een natuurpartij. De griffie-medewerkers moeten vooraf al lol gehad hebben.
En dus benadrukte ik het belang van voldoende speelplekken en hondenuitlaatplaatsen aangezien elk gemiddeld gezin 2.1 kinderen en een labrador heeft. En verbaasde Irène me met haar kennis over kamsalamanders of één of ander soortgelijk beestje dat met de aanleg van deze fictieve woonwijk wel eens in de knel zou kunnen komen.
Je zou het niet zeggen, maar raadsleden beschikken af en toe best over enig relativeringsvermogen. We hadden er zelf in ieder geval wel schik in. Of de scholieren onze onderlinge speldeprikken ook begrepen, waag ik echter te betwijfelen.