Niet alleen als mens, ook als republikein schijn je een mening te moeten hebben over de mafkees die op Koninginnedag dwars door het publiek heen reed in een mislukte poging de bus van de koninklijke familie een kromme achteras te bezorgen.
Ik weet niet meer tijdens welk radioprogramma ik die vraag hoorde, maar hij was er opeens, subtiel verwerkt in een vraaggesprek. „Wat vindt U hier als republikein nu van?” Alsof een republikein het niet erg zou vinden dat er mensen doodgereden worden door een zwarte Suziki Swift. Alsof mensen die langs de kant staan bij koninginnedag niet waardevol zouden zijn. En alsof een republikein het niet erg zou vinden als de koninklijke familie om het leven gebracht zou worden.
Voor de duidelijkheid, een republikein loopt niet de hele dag met een kapmes tussen de tanden plannen te beramen hoe Trix en consorten om te brengen. Sterker nog, eerlijk gezegd ben ik helemaal niet zo ontevreden over onze Koningin. In het zeer onwaarschijnlijke geval dat er in de nabije toekomst presidentsverkiezingen gehouden zouden worden, zou ik waarschijnlijk nog op haar stemmen ook.
Ergens halverwege de jaren ‘90 was ik enige tijd actief bij ParGo, de parlementaire werkgroep van DWARS. We besteedden onze tijd aan het opstellen van een politiek programma. Het waren de vrolijke dagen van Paars I, waarin alles dat los en vast zat geprivatiseerd moest worden. Aangezien we van mening waren dat het ‘afschaffen’ van het koningshuis iets te onvriendelijk klonk, besloten we in het programma op te nemen dat we vonden dat het koningshuis dan maar geprivatiseerd moest worden.
Ineens moet je als republikein een mening hebben over een tamelijk amateuristische aanslag op het koningshuis. Belachelijk. Net zo belachelijk als de vraag aan moslims afstand te nemen van de terroristische aanslagen die door doorgeslagen idioten in naam van het geloof worden gepleegd.
