Ik ben geen trouwe Lowlands-ganger. Ik heb iets meer met grote broer Pukkelpop dat in het zelfde weekeinde in Hasselt-Kiewit plaatsvindt. Ik ben ergens aan het einde van de jaren ‘90 een keer op Lowlands geweest en vond het eigenlijk wel goed zo.
In dat jaar waren de lange pluche hoeden erg populair onder de alternatieve scene. Ik geloof dat ik nog nooit zoveel felgekleurde hoeden bij elkaar gezien heb als dat jaar in Biddinghuizen. Sindsdien is het nooit meer helemaal goed gekomen tussen Lowlands en mij.
Lowlands is sympathiek, ook al wordt het georganiseerd door het aanmerkelijk minder sympathieke Mojo. Het Lowlands-publiek is minstens net zo sympathiek. En eigenlijk is het concept van een stadje van 55.000 mensen, die zoveel bejubelde mini-samenleving met eigen wetten en regels, ook hartstikke sympathiek. Maar dat veel besproken Lowlands-gevoel wordt ook wel heel erg gehypet. Elk groot meerdaags festival is namelijk een mini-samenleving en heeft zo zijn eigen gevoel. Zo vindt ik de wandeltocht tussen camping en festivalweide, met alle spontane ontmoetingen, die dagelijks afgelegd wordt tijdens Rock Werchter ook volstrekt uniek.
Pukkelpop, zei ik. Ja. Niet dat ik een zeer regelmatig Pukkelpop-ganger ben, maar als ik zou mogen kiezen wat ik het derde weekeinde van Augustus zou moeten doen, verkies ik Pukkelpop. Die voorkeur heeft zijn oorsprong in een drietal zaken die Pukkelpop onderscheiden van Lowlands.
Allereerst de programmering. Lowlands meent, naast muziek, ook tal van andere kunstdisciplines te moeten programmeren. Helemaal niets mis mee natuurlijk, maar als ik naar een festival ga, doe ik dat voor de bandjes. Niet om naar de film te kunnen gaan of in een sauna te zitten. Daarnaast is de programmering van Pukkelpop vaak toch een tikketje alternatiever dan Lowlands, al ontlopen ze elkaar niet veel.
Op de tweede plaats, Pukkelpop is groter. Qua aantal bezoekers, maar vooral qua terrein. De verschillende tenten van Lowlands lopen nogal snel vol, en buiten de tent kun je, behoudens op een enkel televisiescherm, nooit zien wat er op het podium gebeurt. Daarnaast heeft een tent de nare eigenschap niet alleen de regen, maar ook de zon buiten te houden. Pukkelpop programmeert de grote acts op buitenpodia.
Tot slot de bezoekers. Waar de Lowlandsbezoeker sinds 1993 steeds ouder is geworden, blijft Pukkelpop nog altijd een festival voor tweenies. Terwijl op Lowlands de gemiddelde leeftijd zo langzamerhand tegen de veertig begint te lopen en je de pubers met een vergrootglas moet zoeken. En broze botten doen het nu eenmaal niet goed in de moshpit. De Belgen hebben voor hun bejaarde festivalgangers speciaal Rimpelrock in het leven geroepen.
Helemaal sympathiek is dat Pukkelpop nog altijd wordt georganiseerd door de Humanistische Jongeren Leopoldsburg. En dat klinkt toch ook een stuk idealistischer dan Mojo.
