Ayaan – di 16 mei 2006

Lieve Ayaan,

Volgens mij ben ik in het verleden niet altijd even aardig tegen jou geweest. Niet dat ik daar spijt van heb, je was zelf immers soms ook nogal behoorlijk grof. Maar, dat vinden we waarschijnlijk beiden, een politiek debat mag soms best scherp gevoerd worden. En ik ben het nu eenmaal oneens met jouw polariserende opstelling in het islam-debat. Ik blijf van mening dat je jouw verlichtingsideaal niet af kunt dwingen. En daarnaast houdt verlichting ook in dat je tolerant bent naar mensen die er minder humanistische ideeën op na houden. Dat mis ik bij jou, en nog meer bij je vriendje Wilders.

Maar daar gaat het nu niet om. Verdonk is dit weekeinde tot de conclusie gekomen dat ze jou nationaliteit wil gaan afpakken. Of, zo beweert zij, eigenlijk wordt je geacht deze nooit gehad te hebben. Je hebt immers gelogen bij je asielaanvraag, zo heb je ook zelf toegegeven. En Verdonk is nu eenmaal een autistische minister. Zij noemt dat zelfde recht door zee’, maar eigenlijk is ze een niets ontziende regelneuker.

Ik heb met verbazing zitten luisteren naar de ontwikkelingen van de afgelopen dagen. Het zal voor jou een klap in je gezicht zijn geweest. Dat het land waar je in korte tijd zo’n onvervreemdbaar onderdeel van bent geworden jou op zo’n schofterige manier behandelt. Ik spreek er schande van. En velen met mij.

Ik vond je sterk in je persconferentie, die je, naar ik begrepen heb, samen met Leon de Winter hebt voorbereid. Je deed het geweldig. Een prachtige toespraak, met een krachtige presentatie. Misschien wel je sterkste optreden tot nu toe. Respect daarvoor. Het zal niet makkelijk geweest zijn in een ongetwijfeld zeer emotionele periode.

Je hebt je Kamerlidmaatschap opgezegd. Misschien is dat niet zo erg. Je bent immers meer actievoerder dan parlementariër. De Tweede Kamer is niet echt jouw podium. De reden voor je afscheid vind ik diep triest. Liever had ik een vrolijker, ongedwongener afscheid gezien.

Je gaat nu vervroegd naar Amerika, waar je onderdeel wordt van een denktank en waar je je opnieuw bezig zal houden met ‘jouw’ onderwerp, de relatie tussen het westen en de islam. Eén ding kan ik alleen niet begrijpen; dat je in een zo oer-conservatieve denktank gaat zitten. Volgens mij past dat niet bij je. En dat weet je zelf volgens mij eigenlijk ook wel. Je hebt je altijd beziggehouden met emancipatie. En dat is een progressief ideaal. Je noemde je ook niet voor niets altijd behorend tot de linker-vleugel van de VVD, alhoewel ik zelf bij die opmerking ook wel eens mijn wenkbrauwen moest fronzen. Wat moet iemand als jij nu bij een conservatieve denktank die jouw idealen niet, maar hooguit jouw afkeer tegen de islam deelt. Desondanks hoop ik dat je er op je plaats bent. Misschien kun je vanaf je nieuwe werkplek de neo-cons in Amerika ook wat verlichting bijbrengen.

Ik wens je het allerbeste,
liefs,

Selçuk Akinci

Beste Rita – vr 26 nov. 2004

Beste mevrouw Verdonk,

Vandaag vernam ik dat U van plan bent de wet zodanig te wijzigen dat mensen met een dubbele nationaliteit na het beramen of uitvoeren van een terroristische aanslag hun Nederlanderschap verliezen. Op zich kan ik Uw gedachtegang volgen en onderschrijven. Toch heb ik er enige moeite mee. Ik zal U proberen uit te leggen waarom.

Laat ik mezelf eerst even voorstellen: ik ben Selçuk Akinci, een in Nederland geboren en getogen jongen van 26 jaar met een Nederlandse moeder en een Turkse vader. Ik heb nooit in Turkije gewoond of gewerkt, spreek beter Nederlands, Engels en plat Bredaos dan Turks. Ik heb mezelf altijd Nederlander gevoeld, ben blij dat ik in dit land woon (alhoewel de laatste tijd ietsje minder). Ik heb katholiek onderwijs genoten, ben zelf atheïst en drink bier en eet geregeld een frietje.

Toen ik in 1978 in het Bredase diaconessenziekenhuis geboren werd, kreeg ik om één of andere reden de Turkse nationaliteit. Ik geloof dat dit te maken heeft met de Turkse wetgeving die bepaalt dat de zoon van iemand met de Turkse nationaliteit automatisch zelf ook Turk is. De Nederlandse nationaliteit is pas jaren later, in 1982 voor mij aangevraagd en ook verkregen.

Uw stelling dat dubbele nationaliteiten onwenselijk zijn, kan ik billijken. Ik zou, gesteld voor de keuze, ook onverkort voor het Nederlandse burgerschap kiezen. Ik ben immers in dit land opgegroeid, ben betrokken bij de Nederlandse maatschappij en heb veel aan dit land te danken, bijvoorbeeld het door mij genoten onderwijs en de studiefinanciering die daarbij hoort. Mijn primaire bloed- en bodemband is dan ook met Nederland. Hooguit kan ik stellen dat de stad Istanboel voor mij een net iets grotere betekenis heeft dan een willekeurige andere Nederlander, maar dat heeft ongetwijfeld te maken met mijn interesse voor geschiedenis en mijn liefde voor de rijke culinaire traditie.

Het steekt mij dan ook enigszins dat ik in Uw voorstel toch niet als volwaardig Nederlander gezien wordt. Stel, en laat duidelijk zijn, ik ben dit geenszins van plan, dat ik een aanslag op een politicus zou beramen, raak ik mijn Nederlanderschap kwijt. De daders achter de aanslag op bijvoorbeld Aad Kosto, Hans Janmaat en Pim Fortuyn zouden hun Nederlanderschap niet kwijt raken, puur en alleen omdat zij geen dubbele nationaliteit hadden, omdat zij ‘echtere’ Nederlanders zijn dan ik. Waarom, mevrouw Verdonk, ben ik minder Nederlander dan Volkert van de Graaf, of dan U?

Nu zult U wellicht zeggen dat ik pas volwaardig Nederlander ben op het moment dat ik afstand doe van mijn Turkse nationaliteit. Daartoe ben ik op zich best bereid (ik heb mijn Turkse paspoort al sinds 1995 niet meer laten verlengen), maar ik ben bang dat dat zo makkelijk niet gaat. Als ik een briefje aan de Turkse regering zou schrijven met de mededeling dat ik mijn Turkse staatsburgerschap zou opgeven, zou dit simpelweg niet worden geaccepteerd.

Saillant detail bij deze dubbele nationaliteit is het feit dat de Turkse regering ook nog eens van mij verwacht dat ik daar voor mijn 35e de dienstplicht vervul. Vroeger accepteerde de Turkse regering de Nederlandse dienstplicht als volwaardig alternatief, waarmee de Turkse dienstplicht verviel, maar aangezien in Nederland de dienstplicht is afgeschaft, verwacht de Turkse regering (U weet wel, dat land dat niets voor mij heeft betekend) dat ik daar 18 maanden lang Koerden ga neerschieten. Of mijn dienstplicht afkoop voor de som van circa 5000 euro. U begrijpt dat ik voor beide weinig voel.

Ik wil er bij U dan ook voor pleiten Uw beleid voor enkelvoudige nationaliteit anders vorm te geven. Ga eerst onderhandelen met de Marokkaanse en Turkse regering over het versoepelen van de regels omtrent het afstand doen van het staatsburgerschap. Geef mensen met een dubbele nationaliteit vooreerst de mogelijkheid te kiezen voor een eenduidig Nederlands (of buitenlands) staatsburgerschap, alvorens U een rechtsongelijkheid creëert tussen verschillende ‘soorten’ Nederlanders. U zou mij daar in ieder geval een grote dienst mee bewijzen. Ik heb er namelijk nooit voor gekozen een Turkse nationaliteit te hebben.

Met vriendelijke groet,

Selçuk Akinci
(of Tobias de Ridder, als U dat Nederlandser vindt klinken)