C2000 – do 17 sept. 2009

C2000
C2000

Of het nu de Schipholbrand is, de aanslag tijdens Koninginnedag, het gecrashte vliegtuig van Turkish Airlines of onlangs nog de rellen in Hoek van Holland, in alle gevallen heeft het vijf jaar geleden ingevoerde communicatiesysteem voor de hulpdiensten, C2000, gefaald. Dat terwijl juist bij calamiteiten, communicatie tussen de verschillende hulpdiensten, essentieel is.

Grofweg zijn er, vooralsnog, drie problemen aan te wijzen rond C2000. Allereerst valt in gebouwen of in druk bebouwde omgeving de verbinding van de portofoons of mobilofoons regelmatig weg. Ten tweede blijken de digitale masten die gebruikt worden voor C2000 de grote behoefte aan communicatie tussen hulpdiensten vaak niet aan te kunnen. Dit geldt met name in gebieden met een lage dekkingsgraad. Ten derde blijkt C2000 ook nog ‘weggedrukt’ te kunnen worden door ander gebruik van communicatieapparatuur, zoals mobiele telefonie. Tot slot blijkt het systeem dermate complex, dat er ‘verkeerd gebruik’ zou worden gemaakt van de mogelijkheden. Juist tijdens calamiteiten zou het systeem nodeloos omslachtig zijn in het gebruik?

Het is aannemelijk dat problemen die zich elders hebben gemanifesteerd, zich ook in Breda kunnen voordoen of wellicht al hebben gedaan. GroenLinks snapt eerlijk gezegd dan ook niet dat de rijksoverheid een dergelijk onvolkomen systeem op grote schaal heeft doorgevoerd. Ook in Breda is er een zeker risico op calamiteiten, bijvoorbeeld door het vervoer van gevaarlijke stoffen over de Brabantroute, de ingebruikname van de Hoge Snelheidslijn of vliegbeweginge van en naar vliegbasis Gilze-Rijen. Hoewel deze risico’s klein zijn, wil GroenLinks er zeker van zijn dat in het geval van calamiteiten een adequaat communicatiesysteem voor handen is. Zolang C2000 daarin tekort schiet, moet er een back-up systeem zijn, bijvoorbeeld het oude, analoge systeem.

Reden voor mij om de volgende vragen aan het college van Burgemeester en Wethouders te stellen.

  1. Hoe zijn vooralsnog de ervaringen met het C2000-systeem in Breda en verzorgingsgebied? Heeft er zich de afgelopen vijf jaar een moment voorgedaan waarop het systeem grootschalig ingezet moest worden?
  2. Is in Breda de bereikbaarheid en inzetbaarheid van C2000 getest? Zo ja, wat waren hiervan de resultaten? Zo nee, acht U het raadzaam om in kaart te brengen welke beperkingen in de verbinding het systeem in Breda kent?
  3. Zijn er in Breda momenten geweest waarop de inzet van het C2000-systeem niet naar behoren is verlopen? Zo ja, op welke momenten was dit en wat was de aard van de tekortkomingen? Welke invloed hebben deze gehad op het verloop van de hulpverlening?
  4. Hoe is in Breda de dekkings van het C2000-netwerk? Hoeveel gespreksgroepen kunnen er in Breda gelijktijdig gebruik maken van C2000? Hoe is dit in de gebieden met een lage dekking?
  5. Beschikken de hulpdiensten in Breda over extra, mobiele zendmasten die bij evenementen in een gebied met een beperkte dekking, kunnen worden ingezet? In het geval van een calamiteit, zou het mogelijk zijn snel extra mobiele masten op te richten?
  6. Is het bekend of het signaal in Breda voldoende sterk is om ook binnen gebouwen verzekerd te zijn van een optimaal bereik zonder uitval?
  7. Welke ervaringen en eventueel klachten hebben de hulpdiensten in de regio over C2000? Klopt het dat het systeem in het gebruik, met name tijdens calamiteiten, als complex ervaren wordt? Is het gebruikersprotocol rond C2000 voor de gebruikers voldoende helder?
  8. Is het nodig om, daar waar verkeerd gebruik de oorzaak is van het slecht functioneren van C2000, extra te investeren in cursussen in het gebruik van C2000? Bent U bereid dit te organiseren?
  9. Bent U met ons van mening dat, indien C2000 ook in Breda niet optimaal functioneert, het verstandig is om een back-up systeem te hebben? Is het oude systeem hiervoor inzetbaar? Is het mogelijk om beide systemen samen te voegen tot een hybride systeem?

Met 2000 groeten,

Selçuk Akinci
Fractievoorzitter GroenLinks Breda

De Gekraakte – do 13 aug. 2009

Ontruiming. Foto: BN/DeStem
Ontruiming. Foto: BN/DeStem

Eergisteren is in de binnenstad van Breda het pand Grote Markt 29 gekraakt. Volgens de berichtgeving ging het hierbij om een pand dat al twee jaar leeg stond en waarvan de eigenaar weliswaar verbouwplannen had, maar deze niet kon uitvoeren aangezien het pand officieel nog verhuurd werd. Aan ondernemers die evenwel geen huur betaalden.

Volgens de berichtgeving heeft de afdeling Bouw- en Woningtoezicht vastgesteld dat het pand bewoonbaar is en er geen gevaar dreigt voor bewoners en omwonenden. Diezelfde berichtgeving stelt ook dat het OM geen acute actie voorziet. Desondanks is gisterenochtend overgegaan tot ontruiming. Vervolgens blijkt uit een verklaring van de politie dat het Openbaar Ministerie alsnog heeft geoordeeld dat er sprake is van een ‘wederrechtelijke kraak’ aangezien de eigenaar volgens het OM kon aantonen dat hij van zins was snel tot verbouwing over te gaan.

Opvallend is verder dat voor de ontruimingsactie Militaire Eenheden uit Utrecht zijn ingeroepen. Het ging daarbij om de speciale Brand- en Traangaseenheden die oorspronkelijk zijn opgericht om in actie te komen bij grootschalige voetbal- en krakersrellen en tegenwoordig alleen nog worden ingezet bij het verwijderen van actievoerders uit moeilijk toegankelijke plaatsen zoals bomen.

Ik zou mij niet zijn als ik het college er gisteren niet direct een paar vragen over gesteld zou hebben.

  1. Welke motieven en overwegingen hebben er binnen de driehoek toe geleidt dat de aanvankelijke opstelling dat van acute ontruiming geen sprake zou zijn is losgelaten en er alsnog tot ontruiming van Grote Markt 29 is overgegaan?
  2. Waarom is, gezien het gegeven dat er geen sprake was van enig spoedeisend belang, niet gekozen in deze zaak via de kortgedingrechter tot een oordeel te komen?
  3. Waarom is er, in tegenstelling tot eerdere uitspraken van de burgemeester dit niet te doen, voor gekozen om eenheden van buiten Breda in te zetten bij de ontruiming van Grote Markt 29?
  4. Welke aanleiding was er om de ontruiming door Militaire Eenheden te laten uitvoeren? Welke noodzaak was er om daarbij de speciale Brand- en Traangaseenheid van de ME in te zetten?
  5. Hoe verhoudt zich de inzet van bovengenoemde troepen tot de uitspraak van de Burgemeester en de meerderheid van de commissie Bestuur om, los van de gehuldigde standpunten omtrent kraken, te kiezen voor een ‘Bredaas Model’, waarin dialoog en de-escalatie centraal staan in het optreden van de politie in dergelijke gevallen?

De Behartiger – ma 3 aug. 2009

Autism Awareness Ribbon
Autism Awareness Ribbon

Ik kreeg een mailtje binnen van iemand met een autistische stoornis. Een heel beleefd en vriendelijk mailtje, met de vraag waarom Breda toch geen autisme-centrum had.

Nederland kent 22 Autisme Informatie Centra. Deze AIC’s zijn informatie- en documentatiecentra, bedoeld voor mensen met autisme, hun ouders, partners en andere familieleden. Ze bieden daarnaast gelegenheid voor lotgenotencontact. De AIC’s worden gerund door vrijwilligers, professioneel ondersteund door mensen van MEE en de Nederlandse Vereniging voor Autisme.

In Brabant zijn er AIC’s in Tilburg en Eindhoven. Ook in Breda wordt er al een tijdje aan gewerkt, maar desondanks wil het maar niet van de grond komen. Dat terwijl de gemeente Breda een centrumfunctie vervult en een AIC voor de doelgroep een welkome aanvulling zou zijn. Ter illustratie: alleen in Breda wonen al circa 2000 mensen die een vorm van autisme of aan autisme gerelateerde stoornis hebben. De AIC’s dragen bij aan het verspreiden van kennis over en begrip voor autisme en bieden mensen die zelf of in hun omgeving te maken hebben met autisme de gelegenheid om ervaringen uit te wisselen.

Ik deed wat een politicus in dergelijke gevallen altijd doet. Ik stelde er vragen over om het punt op de politieke agenda te krijgen. En zelden heb ik zoveel positieve reacties ontvangen. Waaruit maar één conclusie te trekken valt: het onderwerp leeft.

Homo Incolens – wo 9 jan. 2008

Catharinastraat Breda

Het college van B&W in Breda is een oorlog tegen de krakers begonnen, zo lijkt het wel. Vroeger bleef optreden beperkt tot zeldzame situaties waarbij sprake was van overlast. Tegenwoordig doet de gemeente er alles aan om krakers weg te krijgen.

Het laatste novum van de gemeente is het toetsen aan bestemmingsplan en woningwet. Simpel uitgelegd: als er een pand na een jaar of meer leegstand wordt gekraakt, kijkt de gemeente allereerst of bewoning volgens het bestemmingsplan wel is toegestaan. Nogal krom, want bij anti-kraakwachten in bedrijfspanden maakt de gemeente zich helemaal geen zorgen om bestemmingsplannen.

Als het bestemmingsplan geen aanknopingspunten biedt voor uitruiming, dan wordt de woningwet en het bijbehorende bouwbesluit erbij gehaald. Deze regelgeving is ooit in het leven geroepen om bewoners te beschermen tegen louche huiseigenaren of bouwers die slechte of onbewoonbare panden proberen te slijten. De gemeente gebruikt hem nu echter tegen de bewoners: de redenering is als volgt: het leegstaande winkelpand dat U heeft gekraakt heeft geen doucheruimte en geen opstelplaats voor een aanrecht en kookstel en is dus volgens het bouwbesluit ongeschikt als woning. Doordat U er wel in woont, overtreedt U het bouwbesluit. U moet dus het pand verlaten.

Het college paste deze truck toe bij het onlangs gekraakte pand Hendriks aan de Catharinastraat. De eigenaar had zonder succes bij de rechter geprobeerd de krakers uit zijn pand te krijgen. Hij zou net een huurovereenkomst getekend hebben toen de kraak werd gezet. De rechter geloofde het verhaal niet. Het was ook niet aannemelijk dat de bewuste klokkenrestaurateur ineens een vier keer zo grote winkel wilde hebben. De krakers mochten blijven zitten.

En toen haalde het college dus met het bouwbesluit uit de hoge hoed. Of de krakers maar binnen dertig dagen het pand wilden verlaten. En ja, natuurlijk mochten ze binnen die dertig dagen ook een douche en een keuken aanleggen, maar aangezien een verbouwvergunning alleen door de eigenaar van het pand aangevraagd kan worden – en die uiteraard niet van zins was om de krakers tegemoet te komen – had dat geen enkele zin. Jammer alleen voor het college dat er ook portable douchecabines bestaan. Die worden ook door anti-kraakbedrijven gebruikt.

Het is opzienbarend dat een gemeente een wetgeving die bedoeld is ter bescherming van woonconsumenten probeert in te zetten tegen de bewoners. Nog opzienbarender is het dat de gemeente daarbij duidelijk partij kiest voor de pandeigenaar en dus tegen de krakers. Het is uiteindelijk namelijk de eigenaar die het pand in hartje binnenstad jarenlang leeg heeft laten staan, waardoor het mogelijk werd om het te kraken. Het feit dat kraken na een jaar leegstand toegelaten wordt, is een stok achter de deur voor pandeigenaren om leegstand en verloedering te voorkomen. Een kraakverbod zal leiden tot meer leegstand en verloedering en daar is niemand bij gebaat. De gemeente zou de krakers dus dankbaar moeten zijn.

Het was voor mij in ieder geval aanleiding om er vragen over te stellen.

Lees verder “Homo Incolens – wo 9 jan. 2008”

Homo Battuans – ma 6 aug. 2007

Homomonument

Waren er nog mensen die vervelende dingen riepen, vroeg iemand nadat ik vertelde dat ik zaterdag bij de Gay Pride in Amsterdam was geweest.

Nee, antwoordde ik. Je moet ook wel gek zijn om tijdens de Pride in een stad vol homo’s en homo-sympathisanten homofobe slogans te scanderen. Dus aan potenrammers had ik helemaal niet gedacht. Toch gebeurde het weer. Vijf incidenten in één weekeinde. Amsterdam, Haarlem en Den Haag.

Terecht vroegen diverse groepen tijdens de Canal Pride aandacht voor het toegenomen geweld tegen homoseksuelen. In Breda zijn er geen cijfers beschikbaar over geweld tegen homo’s. Reden voor mij om daar schriftelijke vragen over te stellen.

Lees verder “Homo Battuans – ma 6 aug. 2007”