Crisis (slot) – zo 2 april 2006

Herman Meijer, partijvoorzitter van GroenLinks, is afgetreden. De rest van het partijbestuur bleef aan. Tegen alle gevoel, tegen alle vezels in. Maar er werd een beroep op ons gedaan. Een beroep om de partij niet geheel te onthoofden. En wij conformeerden…

Ik denk dat het de eerste keer is dat ik een vieze smaak overhoudt aan de politiek. Denken…, ik weet het wel zeker. Want in de zaak Sam Pormes hebben we als partijbestuur altijd gezamenlijk opgetrokken. Daarom was er gevoelsmatig ook maar een optie mogenlijk: gezamenlijk aftreden. En dat is vanmiddag, tijdens een spoedzitting, ook lange tijd de bedoeling geweest.

Maar het klemmende beroep vanuit diverse geledingen van de partij om de partij niet stuurloos achter te laten, woog zwaar. En ook Herman Meijer deed een klemmend beroep op de rest van ‘zijn’ bestuur om GroenLinks niet als een schip zonder kapitein achter te laten. Met pijn in het hard gaf de rest van het bestuur gehoor aan deze oproep. Tegen het gevoel, tegen alle vezels in.

Diverse bestuursleden jankten, toen duidelijk werd dat Herman het koningsoffer bracht. Namens ons allemaal. Zonder enig spoor van plezier of eer, maar met het besef dat het het beste is voor GroenLinks, blijft de rest van het gemankeerde Partijbestuur aan, tot aan het volgende congres.

Auteur:

Dutch local politician for the environmentalist party GroenLinks, tends to be serious at times but usually has a slightly absurd and overall happy and sunny mental disposition.

15 gedachten aan “Crisis (slot) – zo 2 april 2006”

  1. Ik snap niks van het standpunt van de partijraad. Is zij van mening dat Pormes ineens niet meer heeft gelogen? Of vindt ze het niet erg dat een GL-senator relaties heeft met terroristische cellen?

  2. Halfslachtig en slap!
    Wees een kerel en stap ook op.
    Als je gezamenlijk een besluit neemt, moet je ook gezamenlijk de gevolgen daarvan nemen.

  3. Plaatsvervangend al tien keer afgetreden dit weekend. Ik voelde me even geen lid meer van onze club. Maar heb begrip voor jullie besluit.

  4. Sorry Selçuk, maar ik had het wijsheid gevonden om niet meteen tot schuldigverklaring aan vermeende vergrijpen over te gaan, eind vorig jaar, maar me tot het ‘onvolledig inlichten van de partij’ te beperken – áls ik al een onderzoek had ingesteld. De ramkoers (ik citeer de partijraad van december) is een rampkoers gebleken. Die GroenLinks niet verdient. Ik had Herman milder en wijzer geacht.

  5. @Lin: de vraag blijft of jij van mening bent dat Sam wel vanaf het begin volledige openheid heeft gegeven aan de partij over zijn verleden. Volgens mij blijkt uit diverse rapporten het tegendeel. Als je het daarmee eens kunt zijn, wil ik best nog een discussie voeren over wat het juiste middel had moeten zijn. Ik ben, ook na uitvoerige overdenking, nog steeds van mening dat de royementsprocedure procudereel een juiste weg is geweest. En ik heb de film de afgelopen twee dagen en slapeloze nachten al veelvuldig teruggedraaid. Dit hele gebeuren is me al vanaf het begin niet in de koude kleren gaan zitten. Reken maar dat ook voor ons als bestuur de beslissing nooit makkelijk is geweest, maar, in onze ogen, wel juist.

  6. @ Selçuk: je wil de discussie voeren over wat ‘het juiste middel had moeten zijn’. Goed zo! Van jou had ik niets anders verwacht. Deze discussie hoort overigens niet alleen op de weblogs gevoerd te worden: ik hoop van harte dat het partijbestuur nu haar (procedurele) keuzes gaat evalueren. Van de ‘zaak Pormes’ kunnen lessen getrokken worden over de positionering van een partijbestuur in dergelijke situaties. Daarbij vormt het ook momenteel de politieke achtergrond voor de herrijking van het integriteitsbeleid van de partij.

  7. @Mellouki: Volgens mij lees je alleen wat je wilt lezen. Onderwijl ben ik namelijk nog steeds overtuigd van de juistheid van de beslissing van het bestuur en ben ik er van overtuigd dat de leden dat in meerderheid ook vinden. En ik weet niet of je bereid bent je daar ook bij neer te leggen. Totnogtoe sta je immers ook niet erg open voor Sam’s besmette verleden. Maar wellicht komt dat ook nog.

  8. @ Selçuk: ik sta absoluut open voor discussie. Maar nu gaat het ook eerst om de positionering van het partijbestuur. Bijvoorbeeld t.a.v. de rol het hoogste orgaan van GroenLinks: de partijraad. Wat denk jij bijvoorbeeld van deze commentaar van Jaap van Nieveld Goudriaen op zijn Volkskrantweblog:

    quote:In mijn ogen heeft het partijbestuur het vertrouwen van de leden van Groen Links geschonden door geen enkel respect te tonen voor het besluit van de partijraad. Aan alle kanten tracht men de media ervan te overtuigen dat het oordeel van de partijraad niet klopt.

  9. @Mellouki: De beslissing van de Partijraad is een gegeven. Maar ik ben het desondanks oneens met die beslissing en vindt deze onjuist. Niet alleen als bestuurder, maar ook als lid. ‘Mijn’ partijraadslid heeft nooit contact met haar achterban gezocht in deze zaak. Ik ben bang dat dat voor velen geldt. Niet voor niets was de partijraad zelf al eerder tot de conclusie gekomen dat er wellicht tot een andere manier van verkiezing moet worden overgegaan.

    In het logje waar je naar verwijst, zit weinig argumentatie. Het is een mening zonder denkrichting. Ik neem daar kennis van zoals ik kennis heb genomen van de uitslag van de partijraad.

  10. en wat denk je van deze reactie van partijraadslid (Groningen-stad) Pieter van Niekerken:
    quote:Gezien alle negatieve reacties op het besluit van de partijraad om het beroep tegen het royementsbesluit tegen Sam Pormes gegrond te verklaren stel ik vast dat er behoefte bestaat aan enige duiding van deze beslissing. Als lid van de raad heb ik volgens mij de enige juiste beslissing genomen en dat wil ik graag verdedigen. Met name de reactie van partijbestuurder Selçuk Akinci bevestigd de onzuivere benadering die het bestuur in deze kwestie heeft gekozen. Zijn suggestie om het besluit door een volgend congres te laten terugdraaien is onverantwoord. Hij laat hiermee duidelijk blijken (en volgens mij geldt dat voor meer bestuursleden) niet te begrijpen welke scheve schaats zij in deze kwestie hebben gereden.
    De reden dat ik stemde voor het gegrond verklaren van het beroep is [lees hier] verder, MCA]

  11. Via pers, blogs, verschillende verklaringen probeer ik een goed beeld te krijgen van hetgeen nu daadwerkelijk zich heeft afgespeeld en in hoeverre dit reden mag zijn voor zoveel negatieve publiciteit die wij gezamenlijk naar buiten stralen.

    Op basis van wat ik tot nu toe verzameld heb, deel ik het standpunt van de Partijraad totaal niet en heb ik het gevoel dat deze situatie is ontstaan door een starre (en weinig GroenLinks-minende) houding van Pormes, alsmede een relatief kleine (maar blijkbaar invloedrijke) groep sterke lobbyisten.

    Dit is mijns inziens reden voor een Partijcongres waar zowel bestuur als partijraad de ruimte krijgen om hun verhaal en visie te presenteren aan de leden.

    Vervolgens moet deze situatie zo snel mogelijk uit de media worden gehaald…dit is een slechte aftrap richting 2007!

  12. Aan het slot van de provinciale GL ledenvergadering Utrecht heb ik gezegd, dat ik over het besluit van de Partijraad een zeer onbevredigend gevoel heb. Er lag een besluit, er lag een uitspraak in beroep en nu is er een uitspraak van de Partijraad zonder motivering, die ook niet gegeven wordt, omdat de Partijraad vertrouwelijk was en de stemming schrifelijk en geheim. Ik kan mijn vertegenwoordiger in de Partijraad niet om uitleg vragen en ik kan mij zelf geen oordeel vormen, omdat de gronden van het Partijraafdsbesluit geheim zijn. Dit druist in tegen al mijn bestuurlijke principes.
    En over bovenstaande reacties. Ik juich een actieverleden toe. Daar ging het niet om. Het gaat om integer handelen, het gaat om openheid over je actieverleden naar de partij, die jou op de kandidatenlijst voor de Senaat heeft geplaatst.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *