“Ik heb nieuws voor je, dat je vast wel wilt weten”, zei een stem aan de andere kant van de telefoon. Ik kreeg een verslag van wat er zojuist in de partijraad was gebeurd. Deze controlerende raad had zojuist besloten dat het Royement van ex-GroenLinks Eerste Kamerlid Sam Pormes ongegrond is verklaard.
Sam Pormes wordt ervan verdacht dat hij eind jaren ’70 heeft deelgenomen aan een terroristisch opleidingskamp in Zuid-Jemen. Dat heeft hij altijd voor de partij verzwegen. Toen de beschuldigingen van HP/DeTijd door een intern onderzoek van GroenLinks grotendeels werden bevestigd en Sam Pormes niet bereid was duidelijkheid te verschaffen over waar hij dan wel was in zijn vermeende Jemen-periode, besloot het bestuur om Sam Pormes te vragen zijn Eerste Kamerzetel op te geven. Toen hij dat niet deed, heeft het bestuur hem geroyeerd.
Pormes ging in beroep tegen die beslissing bij de partijraad. Deze heeft, met 30 stemmen voor en 26 tegen, dit beroep gegrond verklaard. Een verregaande en totaal onbegrijpelijke beslissing. De partijraad lijkt de consequenties van deze beslissing niet te overzien en het roept zelfs vraagtekens op bij de deskundigheid van de partijraad. De structuur van dit orgaan, dat de mening van de leden van GroenLinks zou moeten vertegenwoordigen, moet nodig worden herzien. Ik geloof namelijk niet dat van de 56 aanwezige partijraadsleden er meer dan een handjevol zijn geweest die hun opstelling eerst hebben besproken met de GroenLinks-afdeling die zij op papier zouden moeten vertegenwoordigen.
Het partijbestuur heeft aangekondigd zich nu te beraden op zijn positie. Wie de taal van de politiek een beetje begrijpt, snapt precies wat daarmee bedoeld wordt. Deze beslissing is voor ons als partijbestuurders onacceptabel, en daar dienen consequenties aan verbonden te worden.
Binnenkort zal dus een extra congres moeten worden georganiseerd, waarbij een nieuw partijbestuur wordt gekozen. Wat mij betreft spreken de leden van GroenLinks zich op dat congres ook uit over deze beslissing van de partijraad. Als het congres verstandig is, beslissen zij op dat congres tevens dat de beslissing van de partijraad teruggedraaid wordt en dat Pormes alsnog zijn Eerste Kamerzetel moet opgeven. Dat zou wat mij betreft de enige juiste keuze zijn.
Dat is mooi klote.
T.b.v. meninsvorming de overweging van partijleden die zich hebben ingezet voor dit besluit van onze partijraad.
mvg, Mellouki Cadat (www.groenlinksinteger.nl)
—
PARTIJRAAD 1 APRIL : OPROEP TOT INTREKKEN ROYEMENT
Wij vragen de Partijraad van GroenLinks, bijeen op 1 april, om niet in te stemmen met het royement van senator Sam Pormes. Naar onze mening zijn fundamentele fouten gemaakt.
1. Procedureel constateren wij
– schending van regels voor het inwinnen van AIVD-informatie. Volgens Justitie hoort navraag te gebeuren nadat de betrokkene op de hoogte is gesteld. Pormes werd pas erná verwittigd. Volgens Justitie hoort de partij eerst zelf onderzoek in te stellen, alvorens dossiers op te vragen. Dat is niet gebeurd.
– omkering van de bewijslast. Pormes is beschuldigd van een aantal feiten en moet het bewijs leveren van zijn onschuld. Slaagt hij daar niet in, dan wordt hij schuldig bevonden. Dit punt, waaraan de geschillencommissie geheel voorbij gaat, schept volgens ons een verkeerd precedent, dat bovendien niet strookt met de beginselen die in de rechtszaal worden gehanteerd.
– schending van de regels voor een eerlijk proces. In de rechtszaal heeft de verdachte recht op een eigen advocaat en een onafhankelijke rechter die hoor en wederhoor afweegt. Sam Pormes kreeg dat wederhoor niet. Het partijbestuur, als de aanklager te beschouwen, stelde een geschillencommissie in met wie het voortdurend overlegde. De conclusies van die commissie nam het vrijwel letterlijk over, zonder dat Pormes zich daartegen kon verweren tegenover een onafhankelijke derde. Het partijbestuur trad in feite op als openbare aanklager en rechter tegelijk.
– aanvechtbare en ongeoorloofde methoden van waarheidsvinding. De onderzoekscommissie gebruikte bij de vermeende deelname aan een terroristentraining, anonieme getuigen als aanvullend bewijs, paste onbetrouwbare methoden voor persoonsidentificatie toe en maakte gebruik van getuigen van wie de betrouwbaarheid door experts wordt betwijfeld. Bij de vermeende betrokkenheid bij een schietincident gebruikte ze selectief verklaringen die onder grote druk waren verkregen.
– het herroepen van een gerechtelijke vrijspraak zonder aanvullend feitenmateriaal. Het partijbestuur verwijt Pormes betrokkenheid bij een schietincident terwijl hij door de rechter is vrijgesproken, zonder met nieuwe bewijzen te komen. De rechter heeft inmiddels partijvoorzitter Meijer hiervoor veroordeeld, maar deze veroordeling weegt op geen enkele manier mee in de uitspraak van de geschillencommissie.
2. Het partijbestuur breekt met het lichten van Pormes’ doopceel zijn eigen belofte, gedaan door Wim de Boer in 2002, dat hij volledig aanvaardbaar zou zijn tot nieuwe belastende feiten zich aandienen. Noch toen Herman Meijer de AIVD benaderde, noch toen hij minister Donner een CRI-dossier vroeg, noch toen hij een onderzoekscommissie instelde was geen sprake van nieuwe verdenkingen; alle te onderzoeken feiten waren ruimschoots bij de partij bekend en met Pormes doorgesproken.
3. Wij vinden het royement van Sam Pormes politiek een verkeerd signaal. Het instellen van een onderzoekscommissie gebeurde naar aanleiding van een artikelenreeks in HP-De Tijd. Met andere woorden: niet de beschuldigingen zelf gaven de doorslag maar het medium dat erover publiceerde. Deze keus verzwakt GroenLinks als partij. Zij moet toetsen aan haar eigen moraal, niet aan die van de landelijke pers. Doet ze dat niet, dan zet ze voor zichzelf en haar volksvertegenwoordigers de poort open naar steeds grotere mediadruk.
4. De tenlasteleggingen worden niet in de context geplaatst van de periode waarin ze zouden zijn geschied, de jaren zeventig waarin politie en politiek bevlogen progressieven lijnrecht tegenover elkaar stonden, maar zonder reserve getrokken binnen het politieke klimaat van nu. In die context kun je je zelfs afvragen óf beschuldigingen die geen justitiele veroordeling inhouden, moeten worden geverifieerd.
Wij betreuren het dat de geschillencommissie deze fouten niet heeft betrokken bij haar rapport.
Tenslotte zijn wij na zorgvuldige bestudering van de rapporten en verweren tot de conclusie gekomen dat er geen grond is voor de beschuldigingen aan Sam Pormes, aangezien ook de onderzoekscommissie geen nieuwe feiten naar boven heeft gehaald en evenmin met bewijzen is gekomen.
Met vriendelijke groet,
Mellouki Cadat, Joris Wijnhoven, Paulus de Wilt, Kees Kalkman, Symone de Bruin, Lin Tabak, Inti Suarez
Het beroep van Sam Pormes tegen de uitspraak van de geschillencommissie
@David: inderdaad.
@Melouki: Drie maal hoera voor de partijraad en dit geweldige besluit, dat berust op onjuistheden, valse premisses en waarvan zij de consequenties niet overziet.
@ Selçuk: helemaal met je eens.
Vooral de zinsnede ´Wij vinden het royement van Sam Pormes politiek een verkeerd signaal.´ vind ik nogal ironisch.
En van punt 4 moet ik helemaal huiveren. Vooral de zin ´In die context kun je je zelfs afvragen óf beschuldigingen die geen justitiele veroordeling inhouden, moeten worden geverifieerd.´ Ik schaam me dood dat ik lid ben van GroenLinks op dit moment. Als de beschuldiging van deelname aan een terroristisch opleidingskamp in Jemen, al geen reden is om in een kandidatencommissie dit feit te verifiëren, houd ik mijn hart vast voor toekomstige kandidatenlijsten. :(
HP De Tijd zal wel blij zijn met de Partijraad. Tijd voor een vervolgserie over GL…
Tja, het was een bizarre dag. Mijn eerste dag als lid van de partijraad eindige in spoedoverleg met partijraadsbestuur, de aanwezige partijbestuursleden en de fractievoorzitter van de eerste kamer. Morgen wordt het overleg voortgezet, en mijn inzet is damage control. Veel mensen zijn boos, veel zielen gekrenkt door deze beslissing van de partijraad. We hebben net de raadsverkiezingen achter de rug, laten we vooral stilstaan bij die honderden, misschien duizenden “gewone” leden die hun tijd steken in de partij, en die niet gebaat zijn bij allerlei politieke heibel.
@Melloudi,
Als ik jou goed begreep ontkent Pormes de aantijgingen dus niet, maar moeten wij zijn daden zien in de context ‘waarin politie en politiek bevlogen progressieven lijnrecht tegenover elkaar stonden’?
Prima, ik zie de context. Ik snap enkel nog steeds niet wat die afdoet aan de zaak. Wellicht kun je het mij uitleggen?
@ Selçuk schrijft:
quote:waarvan zij [de partijraad] de consequenties niet overziet
Tja… is het eigenlijk niet zo het partijbestuur nu beseft dat zij de consekwenties van haar gehaast en ondemocratisch royement zelf niet heeft overzien. Rare backlash kun je krijgen als je vooral de medialogica en de zgn ‘politieke realiteit’ boven de partijdemocratie plaatst. De ‘lijn Meyer’ pakt zeer nadelig voor de partij uit. Nu nog de politieke consekwenties trekken van een verkeerde koers…
@ Toine: quote:Ik snap enkel nog steeds niet wat die afdoet aan de zaak. Wellicht kun je het mij uitleggen?
Evenredigheisbeginsel… en historisch besef…
@Mellouki: bij het royement zijn de juiste criteria gehanteerd. Het niet ingaan op een terugroepingsprocedure en het toebrengen van onevenredige schade aan de partij, met name door belangrijke delen uit zijn verleden, die de partij in diskrediet kunnen brengen, te verzwijgen. Daar is niets ondemocratisch aan, zeker niet als Sam alle gelegenheid heeft gekregen tot wederhoor, maar er zelf voor gekozen heeft die bij het onderzoek niet te gebruiken en daarna de zaak te politiseren.
@Mellouki:
Ik snap niet geheel waarom je met de term evenredigheidsbeginsel gaat smijten. Ik heb het ernstige vermoeden dat je zelf niet begrijpt wat je er mee bedoelt. Het is een juridische term die met name van toepassing is op de reikwijdte van bestuurslagen. Maar laat ik je als volgt interpreteren: je vindt de straf disproportioneel ten opzichte van de daad. Hiermee geef je aan dat de aantijgingen aan het adres van Pormes kloppen, maar dat de sanctie te zwaar zou zijn.
Het is interessant dat je de kwestie in een juridisch frame plaatst omdat er in het recht doorgaans vrij weinig historisch gerelativeerd wordt, maar meer met een natuurrechtelijk bril naar het verleden gekeken wordt (zie oorlogstribunalen). Het historisch besef waar je naar verwijst gaat in juridische zin niet op.
Dan de vermeende disproportie. Met betrekking tot de Molukse vrijheidsstrijd kun je dat zeker beargumenteren, maar met betrekking tot waar Pormes in training is geweest is discussie uitgesloten. Misschien moet je de staat van dienst van de PFLP er nog eens op nalezen?
Laat het partijbestuur de zaak niet verder uit de hand laten lopen. De Partijraad handelde correct door het royement te schrappen. Laat het bestuur haar verlies nemen en door gaan met politiek maken over zaken die er toe doen. Er is met deze onzinnige operatie (starten van onderzoek door voorzitter) al te veel schade toegebracht aan de partij als aan de persoon.
Stoppen met zaken groter maken dan ze zijn, je te verliezen in procedures, je verlies nemen, excuus aanbieden en doorgaan. Wie hierover wil opstappen als bestuurder moet dat dan maar doen, maar het zou onzinnig zijn het hele bestuur hier toe te dwingen. Het is hier toch geen SP met fractie en andere discipline, ’t was toch wat vrijzinnig.
Een bizar besluit dat gisteren genomen is. Ik stond erbij en keek er met verbijstering naar.
Ernstig vind ik vooral ook dat de zaak-Pormes blijkbaar is aangegrepen om een ander conflict uit te vechten: als ik lees dat ‘de lijn Meijer verkeerd uitpakt’ vraag ik me af wat de echte motieven zijn geweest…
@ Coen: het is wel heel naïef om te denken dat het partijbestuur nu door kan gaan alsof er niks is gebeurd. Er is nul komma nul vertrouwen in Sam Pormes en het bestuur heeft na lang debatteren een weloverwogen besluit genomen.
Het lijkt me een publiek geheim dat een aantal mensen in het rijtje nog een appeltje te schillen hadden met de voorzitter.
@ Arnoud: In welk rijtje? (en anders namen, rugnummers, svp)
Het is jammer dat de voorzitter af moest treden. Maar om min of meer op eigen houtje (?) het onderzoek te beginnen was ook niet het slimste wat ooit gepresteerd is. Partijraad zette een verkeerd besluit weer enigszins recht.
Het bestuur kan natuurlijk niet door gaan of er niets is gebeurd, maar het is onzin om deze zaak tot een kernpunt van de partijpolitiek te maken.
Er zijn belangrijkere zaken om ons mee bezig te houden, verkiezingen ook landelijk weer ns te winnen bijvoorbeeld. Laten we maar praten over het komende verkiezingsprogram en over de komende lijst.
@ Ruben: op groenlinksinteger.net staat een rijtje mensen (opstellers van de motie) dat ik nu een paar keer op een groenlinks-congres heb zien puffen en steunen als Herman Meijer iets zegt.
@ Arnoud Toine: beste lui, je speelt op de persoon. Daarom zal ik niet op jullie reacties ingaan.
@ Selçuk: over dat extracongres geeft op zijn weblog Martin van Beek, bestuurslid van de partijraad, een antwoord:
quote:”De partijraad heeft inderdaad de mogelijkheid om een extra congres bijeen te roepen (via artikel 14), maar dat was in dit geval niet aan de orde. De partijraad heeft namelijk statutair twee functies: ten eerste als controleur van het bestuur en de fracties, maar in een beperkt aantal gevallen heeft de partijraad de functie van laatste beroepsinstantie voor zaken waarop de geschillencommissie een beslissing heeft genomen. Meestal geldt overigens dat de uitspraak van de geschillencommissie bindend is, maar omdat het in dit geval een royement betreft kwam de partijraad in beeld. Die statutaire bevoegdheid om over een beroep te beslissen, kan de partijraad niet zomaar overdragen aan het congres.
De partijraad kan dus wel een congres organiseren, maar dat heeft niet het recht om zich uit te spreken over de beroepszaak. Die zaak is nu definitief afgesloten”
Spelen op de man? Sorry?
@Mellouki: het congres zou dat kunnen doen door alsnog een terugroepingsprocedure in gang te zetten. Daarnaast kan het congres elke uitspraak doen die zij wenst.
Het partijbestuur moet een terugroepingsprocedure in gang zetten, het Congres is dan in tweede termijn aan de beurt. Afhankelijk van de uitkomst van de besprekingen binnen de Eerste Kamerfractie ga ik daar wel of niet bij het bestuur op aandringen.