Homo Saltans – za 22 nov. 2008

congreskrant

Al enige dagen ging het gerucht dat de extreem-rechte organisatie Voorpost haar opwachting zou maken bij het GroenLinks-congres. En ze hielden woord. Toen ik ’s ochtends in het Tilburgse 013 aankwam werd ik, samen met alle andere congresbezoekers, uitgemaakt voor terrorist, crimineel en wat dies meer zij.

Veel verder kwamen de dames en heren demonstranten echter niet. Een beloofde infiltratiepoging bleef uit. Geen gegooi met taarten, geschreeuw tijdens de plenaire zittingen of ander congresverstorend gedrag. Jammer eigenlijk, want het was voor de rest namelijk helemaal niet zo’n spannend congres.

Ook thuis viel het toekomstcongres live te volgen, al waren de reacties op het ochtendgedeelte niet van een veel informatiever niveau dan de hoeveelheid sneeuw die er her en der in het land al was gevallen. Aangezien ik ’s ochtends verantwoordelijk was voor het verzamelen van de digitale reacties, kan ik spreken van een rustige morgen.

’s Middags werd het beginselprogramma, waarvan inmiddels gevoeglijk duidelijk mag zijn wat ik ervan vindt, na vele amendementen keurig aangenomen met slechts een handjevol tegenstemmers, waaronder ik. Naderhand vertelde een niet nader te noemen partijprominent me nog dat best te kunnen waarderen en dat zelf eigenlijk ook wel gewild te hebben.

Uiteraard eindigde alles in een feestje waarbij de GroenLinksers zich afscheidden in twee groepen: de praters, die in de foyer uitgebreid de toestand van de wereld met elkaar bespreken en de dansers, die in de Batcave elkaar fysiek uitdaagden. Waarbij ik meerdere malen op de tenen van Cerian ging staan, waarvoor excuses.

„We are raising a generation of dancers (*) ”, moeten ze in de foyer gedacht hebben. Het onderscheid tussen de leden van groep één en groep twee was uitsluitend op leeftijd gebaseerd.

*) Hunter S. Thompson

Homo Reservans – do 20 nov. 2008

toekomst

Wat doe je als je weet dat iets het maximaal haalbare is, maar je eigenlijk toch niet tevreden bent. Dat was voor mij de centrale vraag met betrekking tot het nieuwe GroenLinks beginselprogramma. En ik mocht er gisteren in Utrecht over debatteren met Jesse Klaver (enthousiast) en Bart Snels (schrijver).

Als het gaat om de dagelijkse politiek ben ik iemand die realist genoeg is om tevreden te zijn met het maximaal haalbare. Maar een beginselprogramma is een ideologisch document. En dat had wat mij betreft wel wat meer mogen sprankelen. Het oorspronkelijke programma, met al zijn tekortkomingen, had dat meer.

Daarnaast behoort het oude beginselprogramma inmiddels tot de overlevering van de partij. Het is welhaast een historisch stuk, een onderdeel van onze groenlinkse geschiedenis. En vanuit het idee van duurzaamheid vind ik eigenlijk dat je niet persé iets nieuws nodig hebt als het oude nog prima werkbaar is.

Homo Principalis – do 4 sept. 2008

Uitgangspuntenprogramma 1992

De afdelingsvergadering van GroenLinks had twee punten op de agenda staan: een interessante discussie over de Heilig Hartkerk en een aantal amendementen van leden op het concept-beginselprogramma van GroenLinks. Het bespreken van amendementen leidt bij ledenvergaderingen vaak tot welhaast eindeloos debat.

Laat ik onderhand maar zeggen wat ik daarvan vind. Ik vind het een werkbaar beginselprogramma, ik ben het er niet mee oneens, ik kan me er in herkennen maar, en dat is de bottom line, ik vind het geen verbetering op het uitgangspuntenprogramma dat er nu ligt. Het spijt me voor het vele werk van het beginselpanel dat er behoorlijk lang mee bezig is geweest, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat men te veel heeft willen stoppen in dit nieuwe programma. En dat wil nog wel eens ten koste gaan van het aanvankelijke doel en dus ook het resultaat. Een hele trits amendementen, hoe zorgvuldig sommigen daarvan ook geformuleerd zullen worden, zullen de definitieve tekst niet meer coherent en het uiteindelijke resultaat niet fundamenteel beter kunnen maken dan het uitgangspuntenprogramma dat we al hebben.

Toen David Rietveld jaren geleden ooit de motie indiende met de strekking dat het oude uitgangspuntenprogramma van GroenLinks eens tegen het licht gehouden moest worden, was ik het al niet met hem eens. Niet dat je oude uitgangspunten niet af en toe kritisch mag bekijken, maar als zo’n proces eenmaal tot gang is gezet, kan de uitkomst niet anders zijn dan dat er een nieuw programma komt. En dat vond ik niet nodig.

Toegegeven, de begeleidende teksten van het uitgangspunten zijn wat gedateerd. Veel wordt gerelateerd aan de val van de muur en het nieuwe tijdperk dat daarmee was aangebroken. Veel van de hoop die het stuk uitstraalt, de permanente vrede zou binnen handbereik zijn, is inmiddels ijdel gebleken. Desondanks hebben de 23 + 1 uitgangspunten zelf nauwelijks aan waarde ingeboeT. Een nieuw beginselprogramma impliceert dat de oude uitgangspunten niet meer gelden. Ik bestrijdt dat.

Op het congres zal ik niet voor het nieuwe beginselprogramma stemmen. Niet omdat ik het nieuwe programma niet kan accepteren. De stem moet opgevat worden als een stem vóór het oude uitgangspuntenprogramma. Ik hoop dat meer mensen dat lef kunnen opbrengen.

Homo Coepiens – wo 28 mei 2008

Idealen

Geïnspireerd door het gedachte-experiment van Simon heb ik, geheel onbevangen, in WordPerfect een blanco document geopend. Stel dat ik een beginselprogramma moest schrijven, waar zou ik dan als eerste mee beginnen? Net als Simon gebruik ik de naam Progressief Links, maar in tegenstelling tot Simon doe ik dat met spatie, aangezien GroenLinks destijds als formatie ook een spatie in de naam had.

  • Progressief Links is een politieke formatie die streeft naar een wereld waarin mensen vrij zijn zich te ontplooien en om hun leven in te richten zoals zij dat wensen, waarin kennis vrij toegankelijk is, waarin de politieke macht gelijkelijk onder mensen is verdeeld en iedereen voor de wet dezelfde rechten en plichten heeft.
  • Progressief Links streeft naar een dynamische, duurzame economie, waarin mensen vrij zijn economische activiteiten te ontwikkelen en waarbij uitbuiting (van mensen en dieren) en uitputting (van natuurlijke bronnen) worden tegengegaan.
  • Progressief Links streeft naar een wereld waarin iedereen toegang heeft tot gezondheidszorg en onderwijs en waarin iedereen is verzekerd van een bestaansminimum waarmee voorzien kan worden in voldoende voedsel en woonruimte.
  • Progressief Links streeft naar een wereld waarin natuurgebieden en diersoorten met respect worden behandeld en beschermd, omwille van het ecologisch evenwicht en de soortenrijkdom.
  • Progressief Links streeft naar een wereld zonder geweld, waarin culturele openheid, tolerantie en waardering leidraad zijn voor het handelen van landen, overheden en mensen.

Vervolgens heb ik de doelstellingen van GroenLinks uit het beginselprogramma 1992 er nog eens bij gepakt.

De doelstellingen van Groen Links zijn:

  • een democratische rechtsstaat, waarin individuele vrijheid en de vrijheid van organisatie gewaarborgd zijn en alle ingezetenen gelijke politieke rechten hebben;
  • een leefbaar milieu en herstel van het ecologisch evenwicht, in het besef dat natuurlijke hulpbronnen eindig zijn;
  • een rechtvaardige verdeling van macht, kennis, bezit, arbeid en inkomen, zowel in Nederland als op wereldschaal;
  • het recht van leder mens op een behoorlijke bestaanszekerheid, goede huisvesting en toereikende gemeenschapsvoorzieningen;
  • verzet tegen uitbuiting en onderdrukking van groepen en volkeren.

Wat me als ik de teksten naast elkaar leg in eerste instantie opvalt, is dat bij de doelstellingen van GroenLinks niet direct gesproken wordt over de inrichting van de economie en ook geen uitspraak wordt gedaan over een economisch systeem of model. Ook wordt er in de doelstellingen van GroenLinks niet gesproken over vrede en veiligheid, over culturele of mondiale verhoudingen anders dan economische, en over dierenrechten. In mijn tekst wordt daarentegen weer niet gesproken over de verdeling van bezit, arbeid en inkomen, anders dan het recht op een bestaansminimum.

Overigens, het uitgangspuntenprogramma van GroenLinks uit 1992, spreekt in de verdere uitwerking wel degelijk over de economie en over vredeskwesties. Het woord dier komt opvallend genoeg nergens terug in het uitgangspuntenprogramma.