De voorvechter – za 20 juni 2009

Anti-kraakflats aan de Nieuwe inslag. foto: René Schotanus/BN/DeStem
Anti-kraakflats aan de Nieuwe inslag. foto: René Schotanus/BN/DeStem

Via een verontruste mail van één van de bewoners van de appartementen aan de Nieuwe Inslag kwam me deze week ter ore dat er binnen twee weken 50 studenten uit hun huis geplaatst worden. Dat soort berichten triggert mijn rechtvaardigheidsgevoel, dan klim ik in de pen.

Wat is de situatie: het appartementencomplex van Wonen Breburg wordt via het bedrijf FMT vastgoed via anti-kraak aan tientallen studenten verhuurd. Deze week is aan de bewoners van 25 woningen, het gaat dan om 50 studenten, medegedeeld dat zij binnen twee weken het pand moeten verlaten. Wrang, aangezien een aantal studenten pas net een week eerder de sleutel had gekregen. Wrang, maar op zich niet illegaal. Of, zoals één van de studenten omschreef „opmerkelijk is ook, dat de geselecteerde huizen nagenoeg allemaal net helemaal zijn opgeknapt door deze studenten. Sommige hebben bij wijze van spreken de kwasten nog in de emmer staan”.

Wat de situatie tamelijk onfatsoenlijk maakt, is dat de studenten niet hun woning worden uitgezet om eventuele renovatie- of sloopplannen voor deze flats te kunnen realiseren, maar dat de studenten moeten plaatsmaken voor internationale studenten die met ingang van het nieuwe studiejaar door de NHTV worden gehuisvest. Met andere woorden: de zittende studenten – nota bene voor een deel ook studerend aan de NHTV – worden uit huis geplaatst om andere, internationale studenten van woonruimte te voorzien. Dat er in de huisvesting van deze internationale studenten moet worden voorzien, is volstrekt logisch, maar dat dit ten koste gaat van andere studenten vind ik ronduit onverteerbaar.

Uit dit voorbeeld blijkt maar weer hoe rechteloos anti-kraakhuurders zijn. Vele studenten zijn in Breda echter aangewezen op deze vorm van wonen vanwege het gebrek aan studentenwoningen. Een constatering die ik anderhalf jaar geleden bij de behandeling van de Woonvisie ook al deed, maar welke toen met kracht door de wethouder werd ontkend. Het doet onze fractie ook vrezen voor de situatie in september, wanneer het nieuwe studiejaar begint en er veel nieuwe studenten ook op zoek zijn naar een woonruimte in de stad.

Wat ook pijnlijk duidelijk wordt is dat er voor de huisvesting van internationale studenten kennelijk geen structurele oplossing is te bedenken. Het is dan echter te makkelijk om ter elfder ure op deze wijze huisvesting voor deze groep te forceren. De NHTV had al maanden eerder kunnen weten dat deze groep gehuisvest moest gaan worden en had ook al maanden eerder de huidige oplossing met Wonen Breburg en/of FMT kunnen bedenken. Dan was het niet nodig geweest studenten midden in hun tentamenperiode op straat te zetten.

Hoewel de gemeente in eerste instantie geen partij is bij deze onverkwikkelijke gang van zaken, kan de gemeente wel haar regierol stevig ter hand nemen en met Wonen Breburg en de NHTV rond de tafel gaan zitten om te komen tot een andere oplossing voor de huisvesting van de internationale studenten, dan wel per direct in nieuwe woonruimte te voorzien voor de huidige groep uit huis geplaatsten. Daarnaast moet versneld in voldoende studentenhuisvesting worden voorzien, zeker aangezien veel studenten vanwege  de economische crisis waarschijnlijk langer zullen doorstuderen om hun arbeidsmarktpositie te verbeteren.

Wil Breda de studentenstad zijn die zij wil zijn, is Breda dat aan zichzelf verplicht.

Homo Abscidens – za 29 nov. 2008

Het was natuurlijk al ver in de middag, toen de herfstzon de kamer in scheen en ons wakker maakte. Gijs lag verfrommeld in bed, samen met studiegenoot, die voor het gemak ook maar niet meer naar huis was gegaan. Op de houten vloer, bezijden de rotzooi, onder een lange wollen jas, lag ik.

Het ontbijt, of beter, de late lunch, bestond uit croissants van de Appie en een fles Valencia-sinaasappelsap. En natuurlijk de benodigde hoeveelheden koffie. Gisteren mocht dan weliswaar het afstudeerfeest zijn geweest, student-af was Gijs nog absoluut niet.

Terwijl ik samen met studiegenoot naar het station liep, begon de schemering al weer langzaam in te zetten. Zij moest met twee tassen vol cadeaus en een fiets naar Den Bosch, ik zonder dat alles naar Breda. Zonder tegenstribbelen droeg ik haar tassen.

Aangekomen in Breda was het al donker, een onmerkbaar voorbij gestreken dag. In mijn fantasie is het een heel mooie zaterdag geweest.

Homo Intus Foras – vr 10 okt. 2008

Jaarlijks houdt Verdieping K, het tot voorkort ook door Jaap bewoonde studentenhuis, een huisfeest. Ik heb daar een beetje een imago hoog te houden als één van de best geklede mensen. Het thema bood dit jaar echter weinig houvast.

Na een gruwelijk grote indianentooi bij het thema ‘Wild Wild K’, een soldatenuniform bij het thema ‘K-boem’, geheel blauw gebody-paint voor het thema ‘Hemelsblauw’ en stijlvol als piraat inclusief een kaasschaaf in plaats van een haak voor het thema ‘Piraatje Plaatje en de vloek van de K-schaaf, zat ik met mijn handen in het haar bij het thema ‘Kriss Kross’.

Ik zat er nog even over te denken een houten kruis voor mezelf te timmeren en dan als Christ’s cross, maar tussen idee en uitvoering zaten tijdgebrek in de weg, en praktische bezwaren. Dus uiteindelijk bleef er niet veel meer over dan het aantrekken van een capuchontrui en het opdoen van een zonnebril.

Want om nu je broek achterstevoren aan te doen, dat zit echt voor geen meter.

Homo Honestans – za 9 aug. 2008

drank

Studentenfeestjes? Cocktails? Zonder mij? Tuurlijk niet.

En dus besloot ik rond een uurtje of negen toch nog maar even de trein naar Delft te pakken. Het voormalige studentenhuis van Jaap had hun jaarlijkse cocktailfeestje en ik had mijn stoute schoenen aangetrokken en besloot mezelf maar eens uit te nodigen.

Gewapend met een flesje absynthe, wist ik me verzekerd van een entreekaartje. En aangezien kennelijk niemand gedacht had aan deze eerste drank van het alfabet, was het een welkome aanvulling op de mix-tafel. Niets maakt je meer populair dan een goed gekozen fles drank.

Nu is het nadeel van zoete drankjes dat je niet zo snel in de gaten hebt dat je dronken aan het worden bent. Aan de andere kant, is dat niet het ultieme doel van een cocktailfeestje. Rokend en drinkend tartten we het noodlot en liepen we met open ogen onze opdoemende delirium tegemoet.

Ik geloof dat het een uurtje of vijf ‘s ochtends was toen het nachtnet me, in slaap gewiegd, afleverde in Breda. Met een korter koppie. Enkele uren eerder had iemand bedacht dat mijn hanekam hem niet aanstond. Gewillig liet ik met een botte schaar mijn kapsel kortwieken.

Dronkenschap, zoiets dient men vol overgave te ondergaan.

Homo Abscendens – zo 27 juli 2008

Verhuiskaart maart 2003

Al een jaar of zes woont Jaap, met een tussenpauze van een half jaar, in het voormalige ziekenhuis van de Bagijntjes in Delft. Het werd tijd om afscheid te nemen. Jaap is student-af.

Ik weet niet precies hoe vaak ik in die tijd verdieping K van het studentenhuis aan het Bagijnhof heb bezocht, maar dat ik hoog in de Top 10 sta, kan ik volgens mij wel zonder problemen beweren. Behalve Jaap zal ook ik afscheid moeten nemen van verdieping K.

Laat ik geen romantische verhandelingen houden over de mini-samenleving in een samenleving die verdieping K was. Of hoe gezellig de huiskamer was. Of hoe gezellig de feestjes. Ik heb niet de illusie dat er geen andere studentenhuizen zijn waar het net zo leuk is.

Aangezien het een soort van traditie is dat ik Jaap zo’n beetje altijd help met verhuizen, kon ik het afscheid in zijn volle hevigheid meemaken. Eerst een avondje drinken, en vandaag sjouwen met dozen. Horen hoe voor de laatste maal de deur in het slot valt.

Het nieuwe huis van Jaap is een woonboot in Den Haag. Wie weet, als we vroeg klaar zijn en het morgenavond nog lekker weer is, kunnen we zelfs een duik nemen.