Tag: theo van gogh

Theo – di 2 nov. 2005

Beste Theo,

Hoe is het daarboven? Is God je pamfletten al beu? Of hebben ze daarboven wel vrijheid van meningsuiting. Lijkt me sowieso wel raar trouwens, om als republikeinse atheïst toch in het koninkrijk Gods terecht te komen. Maar ja, heb je in ieder geval iets om tegenaan te schoppen, moet je maar denken.

De herdenking vanochtend was gênant. Opperkwezel Balkenende was aanwezig met één of andere flauwe speech. Er zat een dronkelap doorheen te schreeuwen die de hele tijd riep: “rot op, bak ellende”. Het was een weinig charmante vertoning maar ik denk dat jij er wel om had kunnen lachen. En waarschijnlijk ook om die Lonsdale-dame die met racistische leuzen de aandacht van de premier probeerde te trekken. Weer iemand die jou niet goed begrepen heeft.

Wist je trouwens dat Poetin in Nederland was. Die gast heeft ook niet echt veel op met de vrijheid van meningsuiting waar jij altijd pal voor stond. En om de handelsbelangen maar niet te schaden, houdt Bot zijn mond stijf dicht als het gaat om mensenrechten. Ook bij het CDA zijn er meer kooplieden dan dominees.

Jouw moord heeft heel wat teweeggebracht in Nederland. Van Aartsen heeft zich deze week plotseling ook als voorstander van het vrije woord ontpopt. De apologie, het goedpraten van geweld, mag wat hem betreft. En dat is goed. Wanneer je niet meer van mening mag verschillen, kun je ook niet nader tot elkaar komen. Iets wat jouw goede vriend, Theodor Holman, ook telkenmale prachtig verwoordt.

Laten we afspreken met elkaar van mening te verschillen. Ik kon het vaak driftig met je oneens zijn. Maar als wandelend pamflet in een onstuimige samenleving, mis ik je. Je columns, je website en je films. Theo, het ga je goed.

Selçuk

zie ook weblog di 2 nov. 2004

Levenslang – di 26 juli 2005

Mohammed Bouyeri, de moslimidioot die gemeend heeft Theo van Gogh te moeten afslachten, heeft levenslang gekregen. Ondanks deze maximale straf, was de uitkomst onbevredigend.

Wat me het meeste stak was de onbewogenheid waarmee Bouyeri het hele proces over zich heen heeft laten komen. Zijn weigering te erkennen dat hij iets heel ergs heeft gedaan, iets onmenselijks. Had hij berouw getoond, dan had hij nog iets menselijks gehad. Maar hij bleef ervan overtuigd dat hij een goede daad had verricht. Een zelfbenoemde pion van een God die hij heeft geschapen naar zijn eigen misvormde gelijkenis.

Hetzelfde geld voor de plegers van de aanslagen in Londen. Ook daar hebben we te maken met extremisten die een eigen, radicale interpretatie geven aan boeken als de Koran. Waarom deze mensen als martelaar de dood, of in het geval van Bouyeri levenslang, verkiezen boven het leven in een harmonieuze samenleving, is voor ‘normale’ mensen onbegrijpelijk. En hun gedrag is koren op de molen van xenofoben als Geert Wilders.

Het is verleidelijk om te stellen dat de islam terroristen creëert. Terrorisme bestaat immers langer dan de islam. Ook de ETA en de IRA hebben honderden doden op hun geweten. En terwijl radicale Palestijnse activisten het leven van talloze onschuldige burgers ontnemen in hun strijd voor een onafhankelijke staat, deed het joods verzet precies hetzelfde met hun aanslag in 1946 op het King David Hotel, die 90 mensen het leven kostte.

Religie is een gevaarlijk wapen in handen van groeperingen die worden onderdrukt. En dat toont meteen de ware oorzaak van het probleem: niet de islam creëert terroristen, de onderdrukking of vernedering van bevolkingsgroepen is de ware oorzaak. Het verschil tussen moslims en de meeste andere terroristen is dat de eerste groep bereid is ook het eigen leven op te offeren voor een aanslag. Dat kun je van sluipschutters en mensen die tijdbommen plaatsen niet zeggen. Die blijven zelf vrolijk verder leven.

Onderdrukte groepen ontlenen kennelijk makkelijker een identiteit aan een religie dan aan een geografische afkomst. Dat geeft te denken. Wie beweert dat elke godsdienst wereldvrede predikt heeft vanuit zijn wereldbeeld ongetwijfeld gelijk. Maar met even veel recht kan worden gesteld dat het meeste bloed dat deze aarde de afgelopen twee millennia heeft besmeurd, verspilt is door mensen die meenden te handelen vanuit hun geloof. Er is nog een hoop missiewerk te verrichten. Bij voorkeur seculier.