Het leukste werk tijdens het festival blijft in mijn ogen de late bardienst op zondagavond. Na een beetje schuifwerk in het rooster, lukte het om met hetzelfde team als gisteren te werken.
Wat veel mensen niet weten is dat al het personeel op zo’n dag geheel vrijwillig werkt. Dat moet ook wel, want anders zouden we Breda Barst nooit kunnen organiseren. En elk jaar lukt het weer om voldoende vrijwilligers te vinden die graag meehelpen. Sommige mensen begrijpen dat niet en kijken je verbaasd aan als je ze meedeelt dat je gratis werkt. Anderen begrijpen het wel en kunnen het enorm waarderen.
Tijdens de bardienst werd ik door één jongen opgemerkt als ‘de fractievoorzitter van GroenLinks in Breda’. Hij was daardoor zo positief verrast dat hij luidkeels tegen zijn vrienden moest vertellen ‘dat daar zo maar een politicus biertjes zat te tappen’. Dat ik dat al dertien jaar doe, deed er even niet zo toe.
Toen om elf uur het laatste bier getapt was en de bar dicht moest, hebben we de laatste voorraad vooraf ingeschonken drank op de uitgiftebar gezet voor een ieder die er nog zin in had. Dit rondje was van Breda Barst. Het barpersoneel ging naast elkaar staan, armen in elkaars schouders, en buigde diep voor het applaus dat hen ten deel viel. „Thank you Germany, you’ve been a lovely audience”, riep ik natuurlijk weer net iets te gevat.
