Tag: femke halsema

Vandaag was de Tweede Kamerfractie officiëel afscheid van mij. Van mij en vier andere, inmiddels oud-collegae. Dat betekende vijf keer twee speeches. Vijf van de afscheidnemenden, vijf van de afscheiders.

De beleidsmedewerkers kregen een speech van het Kamerlid waarvoor ze werkten. Ik had, samen met collega Olof van de Gaag, de eer toegesproken te worden door La Halsema herself. Hieronder haar tekst, met vooraf één kleine correctie mijnerzijds: de film met Tofik die door Femke wordt aangehaald, werd niet door mij, maar door collega Jeroen Steeman gemaakt.

Lieve Selçuk,

Ik zei: bij Selçuk ben je zo klaar: je combineert whisky, zingen in een jurk, haarverf en werkdrift, en je hebt een verhaal.

Het is ook allemaal waar. Het is een enkele keer voorgekomen, op een maandagochtend, dat je vergeten was tussen de kroeg en je werk naar bed te gaan, waardoor je de gang vulde met een indringende whiskeylucht en vrolijk gelal: Zoals ik ook tot de dag van vandaag blij ben dat de pers vertrokken was van ons congres toen jij als pauzenummer samen met Herman Meijer in jurk een lied kwam zingen. Laat ik er alleen nog over zeggen dat ik denk dat je de idolsfinale waarschijnlijk niet gehaald zou hebben. Je verft je haar vaker dan ik, terwijl ik het vaker nodig heb. Daar staat tegenover dat het bij jou ook vaker mislukt. Je was kortom het afgelopen jaar vaak de Homo Hilaricus van de fractie (dit zijn van die momenten dat ik zo blij ben met mijn gymnasiumopleiding). Maar alleen dit te beschrijven: dan doe ik je tekort.

Homo Loyalitus. Ik weet niet meer precies hoe en waarom je bij onze fractie terecht kwam. Volgens mij was het ook eigen initiatief. En vanaf dag 1 ging dat gepaard met enorme werkkracht, nog groter enthousiasme en onvoorstelbare loyaliteit. Jij bent van het type medewerker dat dag en nacht gebeld mag worden (komt goed uit dat je dan meestal nog in de kroeg zit), die dag en nacht lijkt na te denken hoe Groenlinks en de fractie sterker te maken en dat combineert met een drukke baan in de lokale politiek. Jij bent ook degene die zich niet 1 keer maar wel 3 keer excuseert omdat hij niet bij ‘Femke’s oppositietafel kan zijn’, omdat je dan een raadsvergadering hebt. Wat mij toch een meer dan afdoende verklaring lijkt. En jij bent degene die even op en neer stiefelt naar Albert Heijn om daar vier flessen vers sap te halen als ik een zeurderige griep onder de leden heb. Jij bent ook degene die Tofik en mij onsterfelijk heeft gemaakt in starwars-gevecht. Zoals je op een heleboel momenten met creatieve plannen ons net de goede duw en een goed humeur wist te bezorgen. Ik vond jouw aanwezigheid het afgelopen jaar een heel fijne verrassing. Vrolijk, een tikkie gek en ongelooflijk loyaal. En dat maakt je ook tot een Homo heel erg Sympaticus. En ik wil je daarvoor bedanken

Voor mij ben je vooral een ‘Homo Lyricus’. Ik ben weinig mensen die zo intensief, betrokken en hartstochtelijk leven als jij. Ik ken je leven buiten de fractie niet maar ik heb liet grijze vermoeden dat je dat met evenveel adrenaline, even uitputtend leeft. Ik weet zeker dat we nog heel veel van je gaan horen maar ik heb geen flauw benul op welke manier: als politicus, als trapeze-artiest, als verlopen kroegzanger, als strateeg. Ik hoop dat je ons en mij daarvan op de hoogte houdt en dat je ons mee laat genieten. Ik hoop ook dat je nog eens zo bij onze fractie verdwaalt zoals het afgelopen jaar: voor een klusje, een baan of – als het aan Arnoud Boer ligt – als onze nieuwe partij leider.
Het ga je goed!