twitter – selcuk.nl

Onderhandelingen (slot)

„Heeft de gemeente eigenlijk haar eigen twitter-account?”, vroeg VVD-onderhandelaar Klaas Dijkhoff ergens gedurende het onderhandelingsproces. Het werd nagevraagd bij het ambtelijk apparaat. Het antwoord was ‘ja’.

We hadden de vraag zorgvuldiger moeten formuleren. Want hoewel de gemeente inderdaad wel een eigen twitter-account had, luisterde deze niet naar de naam @Breda, maar naar het aanzienlijk minder sexy klinkende @Gemeente_Breda. De twitter-account @Breda was in handen van een Ierse schoonheidsspecialiste die luisterde naar de naam Breda O’Neil.

Navraag bij mevrouw O’Neil leerde dat zij best bereid was om haar account af te staan. Een actief twitteraar was het, met een historie van 0 tweets, ook niet. Ze was alleen het wachtwoord, dat ze ooit had ingesteld, al lang vergeten. Net zoals ze inmiddels ook al niet meer het e-mailadres had, waarmee ze destijds de account had geopend. Geen goed uitgangspunt voor een snelle overdracht van de account.

En zo geschiedde het dat we op 2 April, Goede Vrijdag, de stad een accoord presenteerden met de naam @Breda, zonder dat we de bijbehorende twitter-account in bezit hadden. Enigszins pijnlijk was dat wel, alhoewel de nieuwe coalitie alle flauwe grappen over Ierse schoonheidsspecialisten gelukkig bespaard bleef.

Vorige week kwam eindelijk het verlossende bericht: de overdracht was alsnog gelukt. Nu nog een strategie van de nieuwe coalitie om deze account te gaan gebruiken als één van de manieren om te communiceren met de stad.

De Koffieverstrekker – zo 26 juli 2009

Onderweg naar de barbecue die Sebi, Perlita en Gijs gaven ter ere van het feit dat Gijs de huisgenoot van Sebi werd en Perla en Sebi weer gingen latten, klapte ik de computer open om in contact met de buitenwereld te blijven. Op twitter ontspon zich een gesprek tussen de tegenover het station van Den Bosch woonachtige collega Jeroen Steeman en Tom uit Eindhoven.

„Zo, espressoapparaat is weer helemaal ontkalkt en gepoetst. Kopje koffie iemand?”, twitterde @minitrue_nl. „Lekker” antwoordde @roadtotom, „kom je het brengen?”. „Gratis gebracht in regio NS-station ‘s-Hertogenbosch!”, liet @minitrue_nl weten.

Mooi, dacht ik, terwijl de trein zich vanaf het station van Tilburg verder bewoog in de richting van de provinciehoofdstad. „Ik sta zo op Den Bosch, over twintig minuten. Kom je mij een kopje brengen?” Toegegeven, daar had Jeroen niet op gerekend. Maar twintig minuten later stond ‘ie klaar met een verse espresso. En een fototoestel om het allemaal vast te leggen.

Bèta – za 9 mei 2009

Twitteren is allang niet meer alleen het de wereld ingooien van hetgeen je op dat moment aan het doen bent. Je kunt ook vertellen wat je voelt, wat je opvalt of, zoals sommigen, het achterelkaar zetten van schijnbaar willekeurige woorden zonder enige zichtbare betekenis.

Maar oude gewoonten blijken moeilijk uit te roeien. Want steeds vaker kan Twitter ook ineens een veredelde chatbox zijn. Met voor mij als voorlopig hoogtepunt deze zaterdag, met een Europees lijsttrekkersdebat via Politiek24 en de tweede – en ook meteen laatste – aflevering van het experimentele programma Twitterradio..

Toch nog best vermoeiend, al die interactieve communicatie. Met je ene oor luisteren naar het debat, of naar de radio, met een half oog kijken naar de streaming videobeelden vanuit het Europarlement, erop reageren en tegelijkertijd ook nog de overige reacties volgen met hashtag #gleu, #eu09 of #twitterradio.

Ik mag dan weliswaar vreselijk mijn best doen ontzettend 2.0 te zijn, ik behoor natuurlijk tot de laatste geboren en getogen 1.0-generatie.

Waar kan ik me aanmelden voor een upgrade?

Ontmoetingen – wo 6 mei 2009

Dankzij een werkende laptop en een UMTS-verbinding kon op de terugreis naar Breda vrolijk verder twitteren in de trein. Een dergelijk heuglijk feit meldt ik dan ook graag even via twitter.

„Dat is mijn trein!”, antwoordde Steve die naast blogger tegenwoordig ook een fanatiek twitteraar is. En binnen enkele minuten zat ‘ie naast me en spraken we vrolijk over ons werk.

Ooit werd gevreesd dat Internet de mensen af zou stompen, dat het ten koste zou gaan van de sociale contacten van mensen. Het is dezelfde angst die telkens de kop op steekt als er een nieuw communicatiemiddel geïntroduceerd wordt. Het tegenovergestelde blijkt echter waar.

TWee.nul – week 10 2009

En toen begin er een nieuwe fase in mijn digitale leven. Ik ben meestal niet de eerste volger van elke nieuwe hype, maar deze 2.0-trend wil ik niet aan me voorbij laten gaan. Lieve mensen, sinds 4 maart wordt mijn leven ook ontsloten via Twitter. Het voordeel: op Twitter ben ik (www.twitter.com/selcuk_nl) altijd actueel.

„Na een korte vertraging nog redelijk op tijd in Den Haag. Ook weinig files, volgens de radio. Lang leve de crisis?” twitterde ik op woensdag 4 maart om 9.31 a.m. de wereld in. En iets later dat de helft van de lunchploeg lekkere kroketten verkoos boven de biologische. En liet ik twee dagen later weten dag erna op werkbezoek geweest te zijn bij het Open Erfgoeddepot in Den Bosch. Erg handig, dat getwitter, voor mensen die van plan zijn een aanslag op me te plegen. Of willen weten wanneer het zinvol is bij me in te breken.

Ik was net op tijd met mijn nieuwe stap in de wereld van deze Totalkommunikation. Zaterdag was namelijk het Europa-congres van GroenLinks met een heuse twittermuur. Alle berichten met de hashtag #GLEU werden op een groot scherm op het podium geprojecteerd. Experimentje.

Gelijktijdig werd er ook op het D’66-congres getwitterd. En twitterden de tweeps van GroenLinks en van D66 ook met en over elkaar. Alleen wisten de D66-tweeps aanvankelijk nog niet dat hun tweets over #GLEU plenair, door het gehele GroenLinks-congres te lezen waren. Andersom was dat overigens niet zo: bij D’66 durfden ze het nog niet aan de tweets ook te publiceren.

Het experiment verliep eigenlijk prima, ondanks de kleine vertraging op het scherm, totdat de twitteraars zich tegen de kandidaten voor de Europese lijst gingen keren. Alle mensen die voor de kopplaatsen gingen, mochten zich in drie minuten presenteren aan het congres. Dat duurt lang, gezien het forse aantal kandidaten en is ook vreselijk saai, gezien de gebrekkige presentatievaardigheid van een aantal van deze kandidaten. En met excuus, daar heeft de moderne 2.0-generatie natuurlijk geen zin in.