Homo Puerillis – vr 26 dec. 2008

Kerststal

Tweede Kerstdag. Eten bij moeders. Wegens familieomstandigheden dit jaar met zes mensen.

Mijn broer en zijn vrouw namen mijn vijf maanden oude nichtje mee. En moeder had ook haar jongste broertje meegevraagd, nu oma besloten heeft zich niet meer te laten rondzeulen met de kerst, een taak die voorheen altijd maar weer door mijn jongste oom vervuld moest worden.

Nu heb ik het vijf maanden lang kunnen uitstellen, maar onherroepelijk kwam het moment dat ik het kleine ding ook in mijn handen gepropt kreeg. Even hoopte ik nog vurig dat het zo hard zou janken dat één van de ouders het snel weer terug zou pakken, maar Esra bleef verbazingwekkend stil. Voor eventjes dan.

Aan de eettafel begon me iets bijzonders op te vallen. Allereerst dat ze zich, in de buurt van babies, licht infantiel beginnen te gedragen. Maar meer nog dat ze elkaar alleen nog maar aanspreken via het kind. „Leuk hè, dat Ome Selçuk erbij is”, zei mijn broer tegen de kleine Esra, daarmee mijn bestaan bevestigend. Om te vervolgen met „zeg maar tegen Ome Selçuk dat ‘ie best wel wat vaker langs mag komen”, daarmee de verwachting over het spraakvermogen van de kleine Esra ietwat te hoog gesteld te hebben.

Een oude conclusie werd herbevestigd. Kinderen. Ik laat het toch maar het liefst aan anderen over. Gelukkig denkt mijn broer daar heel anders over.

Homo Repetens – do 25 dec. 2008

Tardis

De Kerstmaaltijd bestond uit Rode Kool met appeltjes en gebakken aardappelen. Het hoogtepunt van de televisieavond bestond uit de kerstspecial van Dr. Who. En daarmee leek eerste kerstdag verbazingwekkend veel op de eerste kerstdag van vorig jaar.

Blijkt het leven ineens toch een aaneenschakeling van herhalingen te zijn.

Homo Fervens – wo 24 dec. 2008

3.137.937

De laatste dag van het Glazen Huis. Rond een uur of vier werd de Grote Markt omheind om een te grote toeloop van mensen te voorkomen. Dus rond een uur of vier zorgde ik dat ik al op de Grote Markt was.

Warm was het niet en dus besloot ik na mijn eerste biertje over te stappen op Bacardi-cola. De dj’s in het Glazen huis gingen hun op drie na laatste uur in. Het bleef spannend of althans, ze maakten het spannend. Zouden ze de tweeëneenhalf miljoen bij elkaar gebracht hebben die nodig is om nog eens eenzelfde bedrag van de minister van Ontwikkelingssamenwerking te krijgen. Ik nam nog een Baco.

De markt stroomde vol totdat ons het bericht bereikte dat de markt inmiddels afgesloten was. Op het podium tegenover het glazen huis begon de eerste soundcheck voor de televisieuitzending op Nederland 3. Ondertussen werd ik omringd door de halve PvdA-fractie. We namen allemaal nog een Baco.

Ilse deLange stond op het podium. En Novastar. Wij namen ondertussen nog maar een Baco. Totdat langzaam het moment kwam dat de dj’s uit het huis mochten. Enthousiast als ik kan zijn viste – en kreeg – ik nog een hand van Paul Rabbering en Giel Beelen. We namen nog maar een Baco.

Het werd spannend. Welk bedrag was er opgehaald. Welnu, 3.137.937 euro. En daar komt dus nog 2,5 miljoen bij. Collega-raadslid Solveig en ik vielen elkaar in de armen en, jawel, namen nog een Baco. Om vervolgens helemaal uitzinnig te worden toen anti-held Jordi van Loon opkwam om zijn hit ‘Toverbal’ te zingen voor een propvolle Grote Markt.

En terwijl vervolgens het programma snel werd afgeraffeld om voor de nachtmis stil te kunnen zijn, ging ik naar de Boul. Waar ik Thadde tegenkwam en wij beiden nog goed waren voor een dozijn of wat Baco’s. Het is kerstmis.

Homo Vagans – wo 17 dec. 2008

Kerst in Haagse Passage

Het Tweede Kamerfractie houdt eenmaal per jaar een kerstdiner voor haar medewerkers. Dat is logisch, want zoiets meermaals per jaar doen, zou best wel vreemd zijn.

Het zal de gezelligheid wel geweest zijn die me uiteindelijk mijn laatste trein deed missen. Gelukkig heb ik enkele vrienden in Den Haag wonen, die ik kon bellen om een slaapplaats voor mezelf te regelen. Jaap bijvoorbeeld, die sinds enkele maanden op een woonboot in de Haagvliet.

En, geheel indachtig de kerstgedachte, was er voor mij nog plaats in de herberg. Maar goed, ik was dan ook niet hoogzwanger aan het rondreizen op een ezel.

Homo Exsolvens – wo 26 dec. 2007

'Julaftonen' (Kerstavond) van Carl Larsson (1915).
‘Julaftonen’ (Kerstavond) van Carl Larsson (1915).

Jaarlijks zegt ons moeder dat ze voor er het kerstdiner niet veel bijzonders van gaat maken. Vervolgens doet ze dat dan toch.

De planning van het familiediner met kerstmis wordt in ons geval bepaald door de schoonouders van mijn broer. Aangezien zij het meest om kerst geven, gaan broerlief en partner op eerste kerstdag daar eten. Op tweede kerstdag zitten we vervolgens bij mijn moeder, die meestal ook nog wat andere mensen uitnodigt. Stiekem is dat altijd nog best gezellig.

Ik eindigde, om te vieren dat de kerst weer voorbij was, in Dok19 waar diverse verwachte vrienden afwezig bleken en enkele onverwachte vrienden wel present waren. Onder hen iemand die me wist te vertellen dat zijn relatie voorbij was, omdat hij erachter was gekomen dat zijn partner verslaafd was aan de coke. Werd het toch nog een witte kerst, dacht ik, maar die grap durfde ik hardop niet te maken.

Homo Lucider – di 25 dec. 2007

Kerst

Het voordeel van kerst is dat de keuze uit het aantal films op televisie reusachtig is. Ik ging er vanaf halverwege de middag dan ook maar eens goed voor zitten. Fles rosé erbij en ik zou de dag wel doorkomen.

Hoogtepunt was natuurlijk de kerstspecial van de geweldige sci-fi serie Dr. Who. Shrek was een zeer goede tweede en Speed kan je natuurlijk ook niet vaak genoeg zien.

Het avondmaal bestond uit rode kool met appeltjes en gebakken aardappels. En voor het optimale kerstgevoel had ik in een kaasplankje voorzien.

Wellicht kan ik volgend jaar een filmavond organiseren. We hebben ooit met een stel vrienden al een LOTR-marathon gedaan, maar zwaardere kost, een Heimat-marathon bijvoorbeeld, zou natuurlijk ook kunnen, al heb je daar met de tweede en derde serie films minstens drie dagen voor nodig. Voor je het weet is de kerst al weer voorbij.